Rosa Luxemburg: Sozialismoa eta elizak

 

Sozialismoa eta elizak

ROZA LUKSEMBURG:

«(...) Elizak esfortzurik gabe pilatu dituen aberastasunak herri langilearen esplotazioan eta pobrezian du jatorria. Artzapezpikuen eta apezkiuen aberastasuna, eta baita ere fabriken jabeena eta salerosleena, eta komentu eta parrokiena, hirietako eta landako langileen esfortzu izugarriei esker lortu da. Zein izan ote daiteke jaun aberatsek Elizari utzitako oparien eta herentzien jatorria? Bistan da ez dela beraien eskuekin eta berain kopetetik ateratako izerdiari esker lortu, baizik-eta beraientzako lan egiten duten langileen esplotaziotik; jopuak atzo, soldatapeko langileak gaur. Gainera, Estatuak kleroari ematen dizkion dirulaguntzen jatorriaren parterik handiena populuak ordaintzen dituen zergetatik dator. Kleroa, klase kapitalista bezalatsu, herriaren lepotik bizi da, eta herriaren degradaziotik, ezjakintasunetik eta zapalkuntzatik etekinak lortzen ditu. Kleroak eta parasito kapitalistek organizaturiko langileria gorroto dute, bere eskubideak ezagutzen dituena, bere askatasunen alde borrokatzen duena. Desgobernu kapitalistaren abolizioa eta gizakien arteko berdintasuna ezartzea kolpe hilgarri bat izango litzateke bereziki kleroarentzako, pobreziari eta esplotazioari esker existitzen delako. Baina, gauza ororen gainetik, sozialismoak, hemen behean, zoriontasun erreal eta zintzo bat bermatu nahi dio gizateriari, herria ahalik eta gehien hezitu nahi du, gizartearen lehen tokia izan dezan. Elizaren morroiek zoriontasun honen beldur dira, izurrite bat balitz bezala.

            Kapitalistek langileen gorputzak mailukadez moldatu dituzte, beraien pobreziaren eta esklabotzaren kateak forjatu dituztelarik. Honekin batera, kleroak, kapitalistei laguntzeko eta euren interes propioen alde jarduteko, populuaren gogoa ezjakintasun garratzenera lotzen du, ongi baitaki hezkuntzak bere boterearen amaiera eragingo lukeela. (...) »

—Rosa Luxemburg: Sozialismoa eta elizak (1905)

Lenin: Armada sozialistaren lehenbiziko soldaduak agurtzeko mintzaldia

LENIN :

Armada sozialistaren lehenbiziko

soldaduak agurtzeko mintzaldia

—prentsa ohar laburra—

PRAVDA

1918ko urtarrilaren 1a (14a) 

1918ko urtarrilaren 1ean (14an) abiatu ziren lehenbiziko tropak Petrogradetik frontera. Leninek soldadu iraultzaileak agurtu eta Smolni Institutura itzultzen ari zela atentatu bat pairatu zuen. Bala bat buruaren gainetik pasa zitzaion, Fritz Platten komunista suitzarra zauritu zuelarik.

 

B

urkideak :  Zuen bitartez agurtzen dut errusiar proletalgoak errusiar iraultzaren garaipenaren eta bere aldarrikapen aparten alde, gure lurretan ez ezik,  mundu osoko herrietan borrokatzeko hautua egin duela. Zuen bitartez armada sozialistaren lehenbiziko heroi boluntarioak agurtzen ditut, armada iraultzaile indartsu bat sortzekotan zaudete. Armada honek iraultzaren konkistak defendituko ditu, gure botere popularra, soldaduen, langileen eta nekazarien diputatuen sobiet-ak, erregimen berri osoa, zinez demokratikoa dena, herriaren etsai ororen aurrean, une honetan iraultza itotzeko jarduten direlako bitarteko guztien bidez. Etsai hauek mundu osoko kapitalistak dira, eta errusiar iraultzak langile guztiak askatzea duelako helburu, gurutzada batean murgilduta daude bere aurka. Erakutsi behar dugu mundu mailako iraultzaren bidean topatzen ditugun oztopo guztiak deuseztatzeko gaitasuna duen indar bat garela. Lubakietara doazen burkideak, ahulei lagundu diezaietela, irmotasuna eman zalantzatiei, eta, erakusbide pertsonalaren bidez, adore eman nekatuei. Herriak hasi dira esnatzen, jadanik entzuten dute gure iraultzaren deiadar sutsua, eta laster ez gara bakarrik egongo, gure armadari beste herrialdetako proletarioak batuko zaizkio. (Aldeko oihuek eta txalo zaparrada batek Leninen hitzak ito zituzten. Armada sozialistaren boluntarioek Lenin burkidea automobileraino lagundu zuten, Internazionala-ren akordeen artean.)

—LENIN.

Pravda, 3. alea (arratsaldeko edizioa), 1918ko urtarrilak 17 (4).

Lenin, Obras completas (Ed. Progreso; Mosku, 1986).

Itzulpena: trotskistak.blogspot.