“No es marxista, ni siquiera demócrata, quien no reconoce
ni defiende la igualdad de las naciones y de los idiomas, quien no lucha contra
toda opresión o desigualdad nacional”
—Lenin: Notas críticas sobre el problema nacional (1913)
“Aldarrikapen demokratiko orokor guztiak aldarrikapen
demokratikoburgesak dira; baina bakarrik anarkistek eta oportunistek
deduzitu dezakete proletalgoak ez dituela aldarrikapen hauek babestu behar
ahalik eta modurik kontsekuenteenean.”
—Lenin: Kadeteak eta “nazioen
autodeterminazio-eskubidea” (Proletarskaia
Pravda, 4. alea, 1913ko abenduaren 11).
“Izurri nazionalistak
dituen forma guztien aurka borrokatzeko oso inportantea da
autodeterminazio-eskubidea defenditzea”
—Lenin: Kadeteak eta
“nazioen autodeterminazio-eskubidea” (Proletarskaia
Pravda, 4. alea, 1913ko abenduaren 11).
« Gaur egungo kapitalismoaren eskaeretako bat
populazioaren homogeneotasun nazional ahalik eta handiena da, nazionalitatea
eta hizkuntza-antzekotasuna faktore inportanteak direlako barne-merkatuaren
erabateko konkistarako eta hartu-eman ekonomikoen erabateko askatasunerako »
—Lenin: Notas críticas sobre el problema nacional (1913)
« Menperakuntza feudala deuseztatzea, zapalkuntza
nazional ororen eta nazio jakin baten edo hizkuntza jakin baten pribilegioak
ezabatzea, proletalgoak indar demokratiko gisa duen nahitaezko betebehar bat
da, eta zalantzarik gabe proletalgoaren borrokarentzat mesedegarria da, auzi
nazionalaren inguruko kalapitak borroka lausotu eta atzerarazten baitu.»
—Lenin: Notas críticas sobre el problema nacional (1913)
« El nacionalismo burgués, que embota la mente de los
obreros, los embrutece y divide a fin de que la burguesía pueda llevarlos de
las riendas, es el hecho fundamental de nuestra época.»
——Lenin: Notas críticas sobre el problema nacional (1913)
« Boterea hartzen dugunean,
berehala eta inongo kondiziorik gabe, Finlandiak, Ukrainak, Armeniak, eta
tsarismoak (eta errusiar burgesiak) zapaldutako gainontzeko nazioek libreki
separatzeko duten eskubidea defendituko dugu »
—Lenin: Alderdiaren programaren berrikustea (1917ko urria)
« El derecho
a la autodeterminación, mi querido señor liquidador, no implica por cierto que
el problema es resuelto por un parlamento central, sino por el Parlamento, la
Dieta o el referéndum de la minoría que desea separarse. Cuando
Noruega se separó de Suecia (1905), eso lo decidió sólo Noruega (un país que es
la mitad de Suecia).»
—Lenin: El programa nacional del POSDR (1913ko abenduaren 15a (28a), Sotsial-Demokrat-en 32. alea.
