Connolly: "Langile mugimendua ez da sekula hain indartsua bakarrik dagoenean bezala"

«Langile mugimenduak, bertze mugimenduekin alderatuz, ez du parekorik. Hor datza bere

indarra. Ez da sekula hain indartsua bakarrik dagoenean bezala. Bertze mugimenduak analisiaren beldur dira, eta helburuak definitzeko ahalegin orori ihes egiten diote. Langile mugimenduak analisia maite du, eta behin-eta-berriz ari da bere printzipioak eta helburuak definitzen. (…) Ezin du ilusioekin bizi, ezta beraiekin segi aitzinera»

—James Connolly: Zein da gure programa? (Workers’ Republic, 1916ko urtarrilaren 22a)

Wolfe Tone

“Aristokraziak aurrera egiten duenean, herriak atzera egiten du; herriak aurrera egiten duenean, aristokraziak, atzean geratzeko beldurrez, gure artean sartzen da eta buruzagi ahalketiak edo laguntzaile traidoreak sustatzen ditu.”

—T. Wolfe Tone (James Connolly antologia 1896-1916)

Ermengol Gassiot askatu!

Kataluniako CGT-k informazio hau zabaldu du Ermengiol Gassiot-en atxiloketa dela-eta:

El Secretari General de la CGT de Catalunya, el company Ermengol Gassiot, ha estat detingut aquest migdia a la seu de la Fiscalia Superior de Catalunya i no passarà fins demà a disposició judicial.

L’Ermengol estava en situació de cerca i captura perquè no va presentar-se a declarar davant el jutge en el judici conegut com a #Som27imes, arran de l’ocupació del rectorat de la UAB que van fer estudiants i sindicalistes el 2013 contra el ‘Pla Bolonya’.

La detenció s’ha produït en el moment en que tres de les persones encausades —la Bàrbara, l’Edu i l’Ermengol— , presentaven un escrit a la Fiscalia en el qual un miler de persones de l’àmbit acadèmic donaven suport als encausats. Cap a les 13h l’Ermengol i la Bàrbara, sobre la qual també hi havia ordre de detenció, han estat conduits a la Comissaria de Mossos d’Esquadra de Les Corts. Des de l’interior de la Comissaria, el mateix Ermengol ha comunicat per telèfon que fins demà no passarien a disposició judicial, així que passaran la nit a Les Corts.

Des de la CGT de Catalunya volem denunciar l’escarni i càstig innecessari que representa aquesta mesura, ja que generalment només dormen a Comissaria les persones detingudes en cap de setmana o quan la jornada ja està finalitzant. HEM CONVOCAT UNA CONCENTRACIÓ PER AQUESTA TARDA. Estigueu atentes a les nostres xarxes per tal seguir les novetats que es vagin produïnt.

Ermengol Gassiot és professor d’arqueologia a la UAB i des de fa quatre anys Secretari General de la Confederació General del Treball (CGT) de Catalunya, tercer sindicat en afiliació a Catalunya. El procés en el qual es troba imputat consisteix en 27 acusacions penals contra 25 estudiants, un PAS (personal d’administració i serveis) i un professor, que és l’Ermengol. En el marc de les mobilitzacions contra el ‘Pla Bolonya’, es va ocupar durant un mes el Rectorat, també com a protesta contra l’aleshores equip de Govern de la UAB. La fiscalia demana penes d’entre onze i catorze anys de presó i multes de 9.500 euros per a 27 persones per participar en l’ocupació o donar-hi suport. La UAB també els reclama 14.000 euros per responsabilitat civil.

Dimarts 27 de febrer de 2018

Secretariat Permanent CGT Catalunya

http://www.cgtcatalunya.cat/spip.php?article12769#.WpWmeP5y7IU

James Connolly: Inperioaren laudorioa (1915)

 

 

INPERIOAREN LAUDORIOA

James Connolly

 Workers’ Republic egunkarian idatzia (1915eko urriaren 9an)

 

I

nperioa laudatzeko hitz gutxi batzuk erran nahi ditugu. Ez, ez dadila irakurlea harritu edo ikaratu, baina ez pentsa soilik sarkastikoak izan nahi dugunik. Ez gaude gure printzipioak abandonatzen ari, ez gaude gure akatsak ahazten ari, ezta gure eskubideen aldeko borroka alde batera uzten ari esperantzarik ez dugulako, ezta esklaboaren azken eskubidea praktikan jartzen ari —bere nagusiari harpa jotzea, alegia.

Ez, ez dugu Inperioa maite. Biziki gorroto dugu, baina, aldiz, miresten dugu. Zergatik ez genuke miretsi behar?!

Kontutan har dezagun, behar den bezala, Inperioak lortzen duen guztia gaur egun, eta orduantxe ikusiko duzu miresmen hori ukatzeko gai zaren.

Une honetan Inperio honek zazpi itsasoetatik barreiaturik dauzka menpeko lurraldeak. Non-nahi  zapaltzen ditu arrazak eta nazioak, eta bere esklabo gisa erabili ditzake, eta lurralde hauek aristokrata agintarien errenta eta interesen iturri bezala erabili ditzake; autogobernatzen diren entitate ekonomikoen bitartez herri hauen garapena oztopatu dezake, edo produktu ingelesen beharra duten menpeko bezero izatera behartu; britainiar kapitalismoari konpetentzia egiten ahal dion, edo britainiar kapitalismoaren aitzinean bere independentzia babesten ahal duen edozein arraza edo nazio itoarazi dezake.

Asmo horrekin itzaltzen du Indiako antzinako kultura, eta seaskan hiltzen du Egiptok lortu berri duen libertatea, Hegoafrikako errepublikak itotzen ditu milaka emakume eta haurrek isuritako odol putzuetan; errusiar despotismoren eskutan jartzen ditu Pertsiako nazionalista zintzoak; Txina zatitzea onartu du, eta Irlandarekin gauza bera egitea da bere asmoa.

Iparraldean, hegoaldean, ekialdean eta mendebaldean, herri hauen lepoaren gainean bere oina jarri du, eta lapurtu eta erail ditu, iseka egin die eta azpiratu ditu. Zibilizazio goren baten izenean jatorrizko herrien jenioaren garapena zapaldu du, eta, garapen kapitalista gorenaren izenean, giza-arrazaren seiren baten bertako industria suntsitu du.

Askatasunaren izenean abertzaleak urkatzen eta kartzelatzen ditu, eta, Jaungoikoari dei egiten dion bitartean militarismoak sortzen dion lazturaren berri izan dezan, bere ezpataren itzala zuzentzen du milioika lagunen eta beraien askatasun-esperantzen aurka.

Nahiz-eta hori guztia gertatu, nahiz-eta egunero Lurreko haizeak morroi izatera behartutakoen madarikazioekin kargaturik datozen, nahiz-eta milioika lagunek inperioaren banderaren aurka irainak jaurti, Inperioaren bandera arrakastatsua zutik dirau bere menpeko lurralde bakoitzean, nahiz-eta bere soldaduak atzera jotzen duten izuturik eta etsiturik turkiarren eta alemaniarren lubakien aitzinean.

Britainiar Inperioak ez du sekula bere indar propioekin gerrarik egin Europako etsai txuri baten aurka, ez du sekula ausardiarik izan bere tamainako baten kontra borrokatzeko laguntzarik gabe, eta, hala ere, beti lortu du non-nahi, Irlandatik Indiara eta Indiatik Afrikara, bere menpekoek Inperioaren zorian fedea izatea, bere sorginkeriaren eraginpean daudelako, eta horregatik, Inperioak jipoi bat jaso eta belauniko erortzen denean, zinez uste dute berriro zutituko dela, era batean edo bertzean. Deabruaren seme-alabek aitaren zorte bera dute!

Uste hori gabe, esklaboek nagusiak bere nagusitasuna mantendu behar duela sinestuko ez balute, matxinaden eta iraultzen sugarrek argituko lukete Britainiar Inperioa oraintxe bertan.

Langile mugimenduan, aspaldi ikasi genuen langilea dela kapitalistaren boterean konbentzituta dagoena, langilea dela “indartsuek beti irabazten dutela” uste duena, benetan bera dela langileria menpeko mantentzen duena, grebak zapuztu eta sindikatuak suntsitzen dituena. Langile mugimendua beti arazo horren aitzinean dago, desesperazio sentimendu hori nola deuseztatu daitekeen ikasi behar du, eta desesperazioa sarritan nagusitzen den bihotz horretan konfiantza sortu.

Langileak bere patroiaren botere ahalguztidunean fedea galtzen hasten den une berean gure klasearen emantzipazioaren bidea zabaltzen da.

Klase menderatzailea kontziente da horretaz, eta horregatik bere agente guztien energia langileen pentsamendua narkotizatzeari, nahasteari eta pozoitzeari bideratuta dago —deskonfiantza eta beldurra sortu nahi dute langileen artean.

Britainiar Inperioaren klase menderatzailea horren jakitun ere bada, eta, ondorioz, dauzkan aukera guztiak aprobetxatzen ditu azpiratutako arrazen artean Ingalaterraren zoriari, Ingalaterraren indarrari, Ingalaterraren ahalguztiduntasunari buruzko usteak hedatzeko. Britainiar Inperioak abantaila gehiago erdiesten du uste horrekin hamar armadarekin baino; uste hori deuseztatzen eta desegiten denean, nazionalitateen altxamendu bat gertatuko da, beraien suspertzea Inperio dekadenteen hondoratzea izanen delarik.

Ez genuke, orduan, arriskuaren aitzinean oraindik bere esklaboen gogoa liluratzeko eta txunditzeko, eta azpiratze fisiko eta mentala mantentzeko gai den Inperio hori miretsi behar?

—James CONNOLLY

Itzulpena: James Connolly, antología (1896-1916) liburutik eta marxists.org-etik

ICA ( irlanderaz: Arm Cathartha na hÉireann).
ICA / Irlandako Armada Hiritarra milizia sindikal bat izan zen,
1916ko altxamenduan britainiar inperialismoari aurre egin zion.

Maravillas Lamberto Ioldi, ahaztezina

Maravillas Lamberto Ioldiren omenez

Katalunia: erasoaldi neofrankista (3)

Katalunia: erasoaldi neofrankista

ASKAPEN NAZIONALAREN ALDEKO

BORROKA IMPASSE EGOERAN

Kataluniar errepublika proletarioaren alde!

Alderdi leninista-trotskistak forjatu!

( 3. zatia )

2018ko urtarrila

Liga Komunista Internazionalaren artikulua:

http://www.spartacist.org/espanol/leaflets/2018-catalunya.html

Itzulpen ez ofiziala, trotskistak.blogspoten ardura

[…]

SOSTENGURIK EZ KATALUNIAKO BURGESIARI!

Gure programa iraultzaileak langile mugimenduaren independentzia politikoan datza. Baiezko botoari babesa eman genion urriaren 1eko erreferendumean —Kataluniako independentziaren alde dugun ildoan oinarriturik—, baina egin berri diren hauteskundeetan lehiatu diren alderdiei ez diegu babesik eman. PSOE eta PSC alderdi proletario-burgesak dira, hau da, langilerian dute oinarria, baina beraien programa eta buruzagitza burgesiaren aldeko ildo bat du; beraien chauvinismo antikatalanak bat egiten du neofrankisten bi barietateekin, eta 155. artikulua aplikatzeko garaian bat datoz. Sozialdemokraten aldeko botoa eskatzea langileriari eta Kataluniako herria askatzeko borrokari traizio egitea izango litzateke. Bestalde, egiazko marxistok, gure printzipioei jarraituz, ez diegu sekula babes politikorik ematen proletalgoari arrotz zaien indarrei. Puigdemonten PDeCAT alderdi eskuindarra eta Junquerasen Esquerra Republicana bezalako partiduak burgesak dira, klase-etsaiarenak, alegia. CUP ere (Candidatura d’Unitat Popular) organizazio burges bat da eta bere anai-arreba nagusien atzetik doa, eta kapitalismoa mantentzeko konpromezua du (nahiz-eta “antikapitalista” goitizen faltsua eduki).

Catalunya En Comú-Podem-eko populista burgesek (Podemos-en kide katalanak koalizio horren partaide direlarik) demokraziaren aldeko erretorika duten chauvinista gaztelau hutsak dira: Podemos-ek, duela gutxi, independentziaren aldeko erreferenduma eta 155. artikuluaren aplikazioa maila berean jarri ditu, biak —beraien ustez—  antidemokratikoak direlako; era berean, aldebakarreko independentzia aldarrikapen oro salatzen dabiltza, “zilegitasunik” ez omen duelako.

Espartakistok, indar horien guztien aurka, herriaren tribunoa diren alderdi  leninista-trotskistak forjatzearen aldeko borrokan gabiltza, langileriaren barnean esplotatzaile ororen aurrean behar den etsaitasuna sustatzeko asmoz eta, era berean, langileriak, zapaldu ororen buruzagitza lortuz, bere eginkizun historikoaren kontzientzia har dezan.

SASITROTSKISTEK LERRO KLASISTA GURUTZATZEN DUTE

Bere burua trotskistatzat duen Izquierda Revolucionaria-k (I.R.) —Britainia Handian egoitza duen C.W.I.-ren kide den organizazioak— hauteskundeetan “PP, Ciudadanos eta PSC-PSOE garaitzeko” deia egin du, hau da, gainontzeko edozein indar (kapitalistari) bozka emateko deia (izquierdarevolucionaria.net, azaroaren 30a). I.R.-k oso erraz gurutzetzen du lerro klasista; baina bere chauvinismoa atzean uztea gehiago kostatzen zaio. Duela hilabete batzuk, Katalunia eta Euskal Herriaren independentziaren aldeko borroka “sozialismoaren” aurkakotzat jotzen zuen, eta Podemos-en zerbitzu bikainei esker “sozialismora” helduko ginatekeela zioen (ikusi “¡Por lucha de clases contra la prisión española de los pueblos!”, 2017ko apirila). Azkeneko unean, I.R.-k, Kataluniako herriak kalean egin duen presioaren eraginez, iragan den urriaren 1eko erreferendumaren bezperan —literalki— baiezko botoaren aldeko deia egin zuen, baina uste sendorik gabe.

I.R.-ren programa maximoa “erepublika sozialista federal” espainol baten aldeko aldarrikapenean adierazten da, eta, a priori, bertan mantendu nahiko lituzke giltzapeturik katalanak, euskaldunak eta galiziarrak; horrez gain, chauvinista burgesen esku etorriko omen da beraien ustezko “errepublika sozialista”: I.R.-k oraindik “78ko erregimenaren aurka borrokatzen duen ezkerraren fronte bateratu” bat sustatzen du, bertan Podem sartzen dutelarik; Frantzian, Jean-Luc Mélenchon-en alderdi antikatalanaren barnean daude sakonki sarturik.

        
         Era berean, hor da —oin bakoitza alde banatan duelarik, eta printzipio marxistei muzin eginez— CRT (Corriente Revolucionaria de Trabajadores y Trabajadoras), Argentinan egoitza nagusia duen Fracción Trotskista-Cuarta Internacional erakundearen adarra. CRT-k abstentzioaren aldeko deia egin zuen urriko erreferendumean, honako hau argituz: “ez gara independentistak, eta ez dugu Junts pel Sí-k eta CUP-ek proposatzen duten errepublikaren aldeko proiektua eta prozesu konstituziogilea babesten” (laizquierdadiario.es, 2017ko iraila). Baina horrek, CUP-en izaera burgesa barne, ez zien eragotzi hiru hilabete beranduago… CUPen aldeko botoa eskatzea! (laizquierdadiario.es, 2017ko abendua). 

CUP-en “errepublikaren eta prozesu konstituziogilearen aldeko proiektu” kapitalistari, zera erantzuten dio CRT-k: “errepublikaren aldeko borroka ezin da banatu arlo sozialaren aldeko borrokatik, hau da, zein klasek duen botere politikoa. Horregatik benetan librea eta subiranoa den prozesu konstituziogile baten alde borrokatzen gara” (idem). Zozoak beleari «ipurbeltz!»: biltzar konstituziogilearen aldeko eslogana gobernu kapitalista baten alde deitzea da. Langileriak ez du botere politikoa eskuratuko demokrazia burgesaren instituzioen bitartez, baizik-eta alderdi proletario iraultzaile batek zuzendutako iraultza sozialistari esker; iraultza horrek estatu kapitalistaren aparatu osoa suntsituko du, eta halaber, aberatsen mesederako egindako demokraziaren instituzioak, sobiet proletarioek bere lekua hartzen dutelarik. Xede horrekin lan egiten dugu zinezko trotskistok.

—LIGA KOMUNISTA INTERNAZIONALA . Mexikoko Talde Trotskista

Pablo Hasél (eta bertzeak) maccarthisten jomugan