 |
| Trotsky, Lenin eta Kamenev |
Lenin:
SOZIALISMOA ETA ERLIJIOA
Langileek pairatzen duten zapalkuntza ekonomikoak
nahitaez sortu eta eragiten du —era guztien bidez— zapalkuntza politikoa eta
degradazio soziala, herriaren bizitza intelektuala eta morala are gehiago
miserable eta ilun bihurtuz. Langileek beren emantzipazio ekonomikoa lortzeko
askatasun politiko maila handiagoa edo txikiagoa eskuratu dezakete, baina
kapitalaren menperakuntza irauten duen bitartean, ez da izango halako askatasun
mailarik miseriatik, langabeziatik eta zapalkuntzatik libratuko dituenik. Erlijioa edonon herriak jasaten duen
zapalkuntza espiritualaren moduetako bat da, besteentzako egindako lan
itogarriak, pobreziak eta isolamentuak eragina. Klase zapalduen artean
zapaltzaileen aurkako borrokak eragiten duen inpotentziak nahitaez
eragiten du heriotzaren ondorengo bizitza
hobeago batean sinistea, basatiaren inpotentziak naturaren aurkako borrokan jainkoetan,
deabruetan, mirarietan eta abarretan sinistea eragiten duen bezala. Erlijioak bizitza
osoa pobrezian murgilduta daudenei meneko eta pazientziatsu izaten irakasten die,
eta zeruko sariaren itxaropena izatearekin kontsolatzen ditu. Erlijioak, besteen
lanaren lepotik bizi direnei, karitatetsu izaten irakasten die, esplotatzen
jarraitzeko aitzakia eta zeruranzko txartel merke bat emanez. Erlijioa
herriaren opioa da. Erlijioa pozoin espiritual baten antzeko zerbait da,
zeinean kapitalaren esklaboek kontzientzia ito eta giza existentzia duin baten
nahia baretzen duten.
Baina bere esklabotasunaren
kontzientzia hartu eta emantzipazioaren aldeko borrokara jaiki den esklaboa ez
da jada guztiz esklabo. Gaur-egungo langile kontzienteak, lantegi handi batean
hezitua, hiriko bizitzak argitua, mespretxuz baztertzen ditu sineskeri erlijiosoak.
Langile horrek apaiz eta burges itxuratientzat uzten du zerua. Bizitza hobeago
baten alde borroka egiten du hemen, Lurrean. Proletalgo modernoak
sozialismoaren alde agertzen da, eta zientziaren laguntzaz erlijioaren lanbroa
desagerraraziz, langileak bizitza hobeago baten aldeko borrokan antolatzen ditu,
heriotzaren ondorengo bizitzan fedea izatetik libratzen dituelarik.
—LENIN,
Vladimir Ilitx Ulianov (Sozialismoa eta erlijioa, 1905eko abendua)
