 |
| Kamenev, Lenin eta Trotsky. Mosku, Errusia sobietarra. |
Etengabeko iraultza (oinarrizko tesiak)
Trotsky
13) Stalin-en eta Bukharin-en teoriak
—Errusiako iraultzen esperientzia guztiaren kontra— iraultza demokratikoa eta
iraultza sozialista mekanikoki kontrajartzeaz gain, iraultza nazionala eta
internazionala ere banandu egiten ditu.
Herrialde
atzeratuetako iraultzei, burutu ezin den diktadura demokratikoa ezartzeko
helburua ematen die, proletalgoaren diktadurari kontrajarriz. Hortaz,
lilurakeriak eta fikzioak sortzen ditu politikan, Ekialdean proletalgoak
boterea hartzeko borroka geldiarazi eta kolonietako iraultzen garaipena
atzeratzen du.
Proletalgoak
boterea hartzea, epigonoen teoriaren ikuspuntutik, iraultza burutzea esan nahi
du (“bere hamar partetatik bederatzietan”,
Stalinen formularen arabera), erreforma nazionalen aroa hasten delarik.
Ondorioz, Kulak-a [=nekazari
aberatsa] sozialismoan sustraitzearen teoria eta munduko
burgesiaren “neutralizazioaren” teoria banaezinak dira sozialismoa herrialde
bakarrean eraikitzearen teoriatik. Bi teoria hauek batera sortzen dira, eta
batera erori.
Sozialismo
nazionalaren teoriak esku-hartze militarraren kontrako borrokarako arma
laguntzailetzat hartzen du Internazional Komunista, honen kategoria degradatuz.
Gaurko egunez, Komintern-aren politika, bere erregimena eta bere buruzagien
hautaketa bat dator osoki destakamentu laguntzailearen rolarekin, zeregin
independenteak jorratzerik ez daukana.
—Trotsky, iraultzaile
boltxebike-leninista.
Konstantinopla,
1929ko azaroaren 30a.
