Quebec | "Altxa dezagun leninismoaren bandera! Independentzia eta sozialismoa!"

M1, 2018

République ouvrière, 2. alea	2018ko udaberria/uda

République ouvrière eta Workers Tribune:

Altxa dezagun

leninismoaren bandera!

Independentzia eta sozialismoa!

 

 

Itzulpen ez ofiziala.
Jatorrizkoa hemen (frantsesez eta gazteleraz):

• http://www.spartacist.org/francais/ro/2/banniere.html

 

• http://www.spartacist.org/espanol/eo/49/ro.html

 

«Benetako alderdi leninista bat eraikitzeko oinarriak jarri ditugu, alderdi honek zapalkuntza nazionalaren aurkako borroka bere programaren muinean darama»

«Britainiar Inperioak Quebec bortxaz konkistatu eta militarki okupatu zuen 1759-1760 urteen artean. Ordutik, Kanadako frantsesak gutxiengo zapaldu bat izan dira, eta 1837-38ko patrioten iraultza demokratikoaren errepresio odoltsuak egoera hori bermatu zuen»

«Quebec-en independentzia kausa justu bat da eta ez diogu aldez aurreko baldintzarik jartzen»

«Quebectar langileak ez dira zinez libreak izanen Quebec kapitalista “ezkertiar”  batean. Langileak boterean dauden errepublika bat beharrezkoa da. Perspektiba hau gure deiadarrean adierazten dugu: Independentzia eta sozialismoa!»

 

«Kanadan, Spartacist Canada bakarra izan da bai Sobiet Batasunean gertatutako errestaurazio kapitalistaren aurkako borrokan, bai gainontzeko Estatu proletario deformatuen konkisten defentsan (Txina, Kuba, Ipar Korea, Vietnam eta Laos)»

«Kanada ingeleseko proletalgoak quebectarren eskubideak defenditu behar ditu kosta ahala kosta, independentziaren babes irmoena izan behar du»

 

«Workers Tribunek instituzio monarkikoen paper erreakzionarioa azpimarratzeko ardura hartuko du, eta ahal duen guztia eginen du langileen borrokak Erdi Aroko hondar hau deuseztatzeko» 

«Frantsesa hizkuntza zikin bat izan da beti klase agintari anglofonoaren idurikoz. Denbora luzez ez zen ezta ezbaian jartzen frantsesez ez mintzatzea gobernuan edo negozioetan: “Speak white!”...

Frantsesez mintzo direnak gutxiengo bat izanda,

arriskurik  ez separatzeko»

«Leninistak garen neurrian, uste dugu hizkuntzen arteko berditasuna erdiesteko hizkuntza menperatzailearen pribilegioen kontra borrokatu behar dela. Gaurdaino, ingelesak ez du inoiz galdu Quebec-eko zapaltzaileen hizkuntzaren estatusa. Beraz, “101 legea” babesten dugu, eta Quebec-era datozen immigranteak frantsesa ikasiz integratu behar dutela defenditzen dugu»

«Klase borroken historiak frogatzen du Quebec Ipar Amerikako kapitalismoaren katebegi ahula izan daitekeela. Baina langileriaren ahalmen iraultzailea gauzatzeko, abangoardiako alderdi bat beharrezkoa da ezinbestean»

 

Lenin eta Trotsky

 

Ignacio Agramonte Loinatz

Silvio Rodriguezen kanta Ignacio Agramonte Loinatzen omenez:

Kuba 1868: Kolonialismoaren eta esklabotzaren kontrako gerlaren hastapenaren 150. urtemuga

1868-2018

Laster 150 urte beteko dira Espainian 1868ko Iraileko Iraultza gertatu zenetik. Kuba Espainiako kolonia bat zen garai horretan, baina Iberian jazotako guztiak eragina izan zuen uhartean, eta berehala Hamar Urteko Gerra iraultzailea piztu zen independentisten eta kolonialisten artean, azken hauek esklabotzaren defendatzaile sutsuak. Independentziaren aldeko gerrak esklabotzaren abolizioa ekarri zuen moduan, gaur egun ere Espainiak zapaltzen dituen nazioen borroka askatzaileak esklabotza kapitalistaren abolizioa eragin dezake.

 

-1868-

Manifiesto de la Junta Revolucionaria de la Isla de Cuba, dirigido a sus compatriotas y a todas las naciones

Manzanillo, 10 de octubre de 1868 .

El general en jefe, Carlos Manuel de Céspedes.

Al levantarnos armados contra la opresión del tiránico gobierno español, siguiendo la costumbre establecida en todos los países civilizados, manifestamos al mundo las causas que nos han obligado a dar este paso, que en demanda de mayores bienes, siempre produce trastornos inevitables, y los principios que queremos cimentar sobre las ruinas de lo presente para felicidad del porvenir.

Nadie ignora que España gobierna la isla de Cuba con un brazo de hierro ensangrentado; no solo no la deja seguridad en sus propiedades, arrogándose la facultad de imponerla tributos y contribuciones a su antojo, sino que teniéndola privada de toda libertad política, civil y religiosa, sus desgraciados hijos se ven expulsados de su suelo a remotos climas o ejecutados sin forma de proceso, por comisiones militares establecidas en plena paz, con mengua del poder civil. La tiene privada del derecho de reunión como no sea bajo la presidencia de un jefe militar; no puede pedir el remedio a sus males, sin que se la trate como rebelde, y no se le concede otro recurso que callar y obedecer.

La plaga infinita de empleados hambrientos que de España nos inunda, nos devora el producto de nuestros bienes y de nuestro trabajo; al amparo de la despótica autoridad que el gobierno español pone en sus manos y priva a nuestros mejores compatriotas de los empleos públicos, que requiere un buen gobierno, el arte de conocer cómo se dirigen los destinos de una nación; porque auxiliada del sistema restrictivo de enseñanza que adopta, desea España que seamos tan ignorantes que no conozcamos nuestros sagrados derechos, y que si los conocemos no podamos reclamar su observancia en ningún terreno.

Amada y consideraba esta isla por todas las naciones que la rodean, que ninguna es enemiga suya, no necesita de un ejército ni de una marina permanente, que agotan con sus enormes gastos hasta las fuentes de la riqueza pública y privada; y que sin embargo España nos impone en nuestro territorio una fuerza armada que no lleva otro objeto que hacernos doblar el cuello al yugo férreo que nos degrada [...]

Manzanillo, 10 de Octubre de 1868.—

El general en jefe, Carlos Manuel de Céspedes.

http://historia.cubaeduca.cu/mnifiesto-diez-de-octubre

Euskal burgesiaren ahulezia eta sumisioa

Falangistak eta Ertzaintza

“

Euskadiko eboluzio ekonomikoa burutu aurretik, euskal burgesiak itunak gauzatzen zituen feudalismoaren hondarrekin, Euskal Herriaren iturri produktibo guztien jabe bilakatu zen erakunde feudal baten (jesuiten) besoetan zegoelako, eta, zenbait unetan, beraien negozioetan parte hartzeko aukera ematen zien kasta menperatzaileen ordezkariei. Hain zuzen ere, monarkia euskal kapitalismoaren jabetzaren bermea zen, nahiz-eta honen askatasuna kaltetua izan. Euskal burgesiaren ahulezia eta sumisioa nabarmenagoa zen proletalgoaren hazkunde kementsuaren aurrean, indar berri baten gisa ageri baitzen, ikara sortzen zuen indar itzel baten gisa, eta proletalgoaren borrokek kapitalistak atzera jotzea eragiten zuen, bere burua defendatzeko muturreko neurri bat hartzea eragin zuelarik: nazio zapaltzailearen aparatu errepresiboaz baliatzea.

— Jose Luis Arenillas Oxinaga: El problema de las nacionalidades en Euskadi; “Comunismo” aldizkariaren 38. alean argitaratua. 1934ko iraila.

 

(*) “Euskal Herria” idazteko minuskula erabiltzen du egileak: “país vasco”

La càrrega (R. Casas)

 

La Riposte: Québec Solidaire-ren hegal federalista

 

REPUBLIQUE OUVRIERE

Quebeceko komunisten egunkaritik itzulita

 

1.alea, 2017-2018ko udazkena/negua

LA RIPOSTE:

QUÉBEC SOLIDAIREren

HEGAL FEDERALISTA

 

La Riposte: ala federalista

de Québec Solidaire

Itzulpen ez ofiziala /Traducción no oficial.
Originala:   http://www.spartacist.org/francais/ro/1/riposte.html

 

 

Q

uébec Solidaire incluye a varios colectivos supuestamente marxistas. Entre ellos se encuentra La Riposte Socialiste, afiliada a la Tendencia Marxista Internacional (TMI). La perspectiva de esta organización es liquidarse en no importa qué partido, sin miramiento a su naturaleza de clase, con tal de que sea “popular”. En Grecia su grupo ha trabajado dentro del partido burgués Syriza, mientras que en Francia sus seguidores han sido los majorettes de Mélenchon, defensor del chovinismo francés republicano. En Estados Unidos, están entusiasmados con el político capitalista Bernie Sanders, que ha apoyado las intervenciones militares imperialistas en Afganistán y en Siria.

Pero La Riposte tiene algo de particular entre los grupos reformistas que apoyan a QS [Québec Solidaire], y es que los ataca desde la derecha. Tiene un programa abiertamente anglo-chovinista opuesto a la independencia de Quebec. Esta línea fue dictada desde Gran Bretaña, la opresora histórica de Quebec, por no otros que los dirigentes históricos de la TMI, Ted Grant y Alan Woods. En un documento publicado en 2000, “Le marxisme et la question nationale”, dieron sus órdenes a los quebequeses:

« Un marxista diría a los quebequeses: sí, tenéis derecho a la autodeterminación. Vamos a defender este derecho. Pero consideramos que la separación será en detrimento de los quebequeses y de todo el pueblo de Canadá. Si hay un referendum vamos, por supuesto, a actuar y votar contra la separación. Estamos por un Quebec socialista en una Canadá socialista teniendo pleno respeto por los derechos nacionales como única solución a nuestros problemas »

Con este alegato repugnante y menospreciativo en defensa de la unidad canadiense, la TMI acata la opresión permanente de Quebec, que significa de facto su asimilación forzosa en la Norteamérica anglófona. Ello coincide también con las posiciones del NPD [Alderdi Demokratiko Berria, sozialdemokratak], partido en el que La Riposte ha hecho también su nido. El NPD, partido desde siempre hostil a los derechos nacionales de Quebec, ha tomado parte activa de forma destacada en el campo reaccionario del “no” en los referendum de 1980 y 1995.

«Grant-ek eta Woods-ek Leninen autodeterminazioaren aldeko deiadar askatzailea zapalkuntza nazionalaren aldeko defentsan bihurtzen dute »

«Leninek Norvegiaren independentzia babestu egin zuen Suediaren aurka 1905ean. Halaber, Irlandaren independentziaren aldeko 1916ko Pazko altxamendua babestu egin zuen. Honi dagokionez, “ekonomizista inperialisten” aurka, hain zuzen ere, polemikak zuzendu zituen, hauek —Granten eta Woodsen antzera— ez zutelako uste nazio zapalduen borrokek babesik merezi zuenik»

Para justificar su posición, Grant y Woods transforman el eslogan liberador de Lenin sobre la autodeterminación en defensa de la opresión nacional, afirmando: “El eslogan del derecho a la autodeterminación, lejos de implicar el apoyo a la separación, es parte integrante de la lucha contra la separación” (¡subrayado por ellos!). De facto, Lenin dedicó una parte importante de su vida a denunciar estos “socialistas” que rechazan defender el derecho de las naciones a ejercer su autodeterminación. Lenin apoyó la independencia de Noruega frente a Suecia en 1905 . Lenin apoyó el alzamiento de Pascua en aras de la independencia de Irlanda en 1916 . Sobre esto, justamente polemizó contra los “economicistas imperialistas” que, como Grant y Woods, no consideran que las luchas de las naciones oprimidas sean dignas de apoyo:

 “Pensar que la revolución social es concebible sin insurrecciones de la naciones pequeñas en las colonias y en Europa, sin explosiones revolucionarias de una parte de la pequeña burguesía, con todos sus prejuicios, sin el movimiento de las masas proletarias y semiproletarias inconscientes contra la opresión terrateniente, clerical, monárquica, nacional, etc. ; pensar así, significa abjurar de la revolución social. En un sitio, se piensa, por lo visto, forma un ejército y dice: “Estamos por el socialismo”; en otro sitio forma otro ejército y proclama: “Estamos por el imperialismo”, ¡y eso será la revolución social! Unicamente basándose en semejante punto de vista ridículo y pedante se puede ultrajar a la insurrección irlandesa, calificándola de “putsch”.

—Lenin: Balance de la discusión sobre la autodeterminación, (1916)

No sorprende, por tanto, que La Riposte trate también la cuestión lingüística como distracción. En un reportaje sobre la convención del NPD de Quebec en 2011, La Riposte ha llegado incluso a ensalzar a su héroe Jack Layton (pequeño pelele del consejo municipal de Toronto que luego se convirtió en jefe del NPD)  por su insensibilidad con respecto a la opresión lingüïstica de los francófonos:

“Jack ha tenido razón al subrayar que el establishment está solo interesado en el debate lingüístico agitándolo sin cesar para desviar a los obreros de los verdaderos problemas y de las verdaderas soluciones”

—marxiste.qc.ca, 2018ko uztailaren 14a

La Riposte es, por tanto, indiferente a las luchas históricas (y contemporáneas) de los trabajadores quebequeses para conseguir el derecho de trabajar y vivir en francés frente a los patrones que les dicen “speak white”. Para La Riposte, “los verdaderos asuntos” son actuar para elegir a los populistas burgueses de QS y a los socialdemócratas chovinistas del NPD.

Como dijeron los congéneres federalistas de La Riposte durante el referendum de 1980: Non merci!

—République ouvrère. Liga Komunista Internazionala (LKI).

1. alea, 2017/2018ko udazkena/negua

«La Ripostek, beraz, indiferentzia erakusten du frantsesez lan eta bizitzeko eskubidea lortzeko langile quebectarrek gauzatzen dituzten borroka historikoen (eta garaikideen) aurrean»

Quebec-eko prentsa komunista

 

Gazteleraz hitz egitera behartuak

Beti bezala, espainiar erregimen monarkiko-burgesak  Pirinioen hegoaldeko katalanak umiliatzen saiatzen ari da.  Oraingo honetan,Borboien konstituzioari zin egiteko supremazista espainiarrek gazteleraz hitz egitera behartu dute ERCko Mirella Cortès.

Bigarren bideoan ikusten da “Antena 3” kateak antzesleak erabiltzen dituela Herrialde Katalanen hizkuntza zapaltzeko.

Maiatzaren Leheneko manifestariak askatu!



Kolonialisten txakurrak manifestariak
modu basatian erasotzen.

P.D.C.koek zabaldutako mezua:

 

Puerto Rico:

Maiatzaren Leheneko manifestariak askatu!

Akusazioak erretiratu!*

*Itzulpen ez ofiziala. Jatorrizkoa hemen:

http://www.spartacist.org/espanol/leaflets/mayday-pr.pdf

 

Partisan Defense Committee-tik gaitzetsi egiten dugu San Juanen poliziak egin duen eraso basatia, Junta kolonialaren aurka Maiatzaren Leheneko protestetan parte hartu duten gazteen aurka oldartu egin baita. Poliziek, istiluen aurkako materialarekin, gas negar-eragileak jaurti eta borrekin erasotu dute jendea. Gainera, Río Piedras auzoko etxebizitzetan sartu eta sarekadak egin dituzte militanteen bila. Jendea ikaratzeko kanpaina hau salatzen dugu. Estatuaren asmoa  Estatu Batuetako ugazaba kolonialek ezarritako eta Puerto Ricoko gobernu kapitalistak inposaturiko neurriei kontra egiten dion oro isilaraztea da; neurriok gosea sortzen dute. Gutxienez 19 lagun atxilotu dituzte, horietako asko Puerto Ricoko Unibertsitateko Río Piedrasko campusekoak. Askatasuna orain manifestarientzat! Akusazioak erretiratu!

 

Poliziak, lau egun lehenago, piper-gasa bota zuen Hezkuntza Departamentuaren kanpoan elkarretaraturiko Puerto Ricoko Irakasleen Federazioko irakasle sindikalizatuen aurka. Irakasleak borrokan egon dira uharteko 300 eskolen pribatizazioaren eta itxieraren aurka, eta halaber, beraien soldaten eta pentsioen murrizketen aurka. Erasorik ez Puerto Ricoko irakasleen kontra!

2018ko maiatzaren 1a.

PDC

Karl Marxen estatua berria Alemanian

Marxen jaiotzaren 200. urtemuga.

Estatua de Karl Marx; Treveris, RFA.

Lenin: Botere sobietarra eta emakumearen egoera



"1917ko Emakume Langilearen Eguna Errusiar Iraultzaren txinparta izan zen -
Emakumearen askapena iraultza sozialistaren bitartez! Liga Espartakista"

 

 

Lenin :

BOTERE SOBIETARRA eta

EMAKUMEAREN EGOERA

 

1919ko azaroa.

Blog honek euskaratu du gazteleratik.

 

B

otere sobietarraren bigarren urtemugaren karietara beharrezkoa da urte hauetan egindakoari buruzko bilan bat egitea eta gertatutako aldaketen garrantziaz eta hauen helburuetaz hausnarketa bat egitea.

Burgesiak eta bere lagunek demokrazia urratu izana leporatzen digute. Guk, gure aldetik, iraultza sobietarrak ordura arte ikusi gabeko bulkada sakon eta zabal bat eman diola baieztatzen dugu, hau da, kapitalismoak  menperatutako jende langile eta zapalduari, herriaren gehiengo zabalari mesede egiten dion demokraziari, (langileen aldeko) demokrazia sozialistari, eta ez demokrazia burgesari (esplotatzaileentzat dena, kapitalistentzat, aberatsentzat).

Nork du arrazoia?

Arazo hau ongi analizatzeko eta sakonago ulertzeko, bi urte hauen esperientziaren bilan bat egin behar dugu, eta prest egon behar gara esperientzia hau garatu eta aurrera eramateko.

Emakumearen egoerak agerian uzten du modurik nabarmenenean demokrazia burgesaren eta demokrazia sozialistaren arteko diferentzia, eta erantzun bikain bat ematen dio planteatutako arazoari.

Errepublika burges batean (hau da, lurraren, fabriken eta lantegien, akzioen, eta abarren jabetza pribatua existitzen den lekuan), nahiz-eta errepublika demokratikoena izan, emakumeak ez du inoiz izan gizonezkoek dituzten eskubide berdintsurik, munduko inongo lekutan, ezta herrialde garatuenetako batean. Eta hori duela 125 urte pasa direla Frantses Iraultza (demokratiko-burges) handia gertatu zela.

Demokrazia burgesak hitzez promesten du askatasuna eta berdintasuna. Baina errealitatean, legearen aurrean, ezta errepublika burges bakar batean, ezta aurreratuenean ere, ez dio eman emakumeari eskubide berdintasun osoa gizonekiko, eta ez du emakumea askatu gizonen zapalkuntzatik eta menpekotasunetik.

Demokrazia burgesa esaldi hantusteen, hitz solemneen, promesa liberalen, askatasunari eta berdintasunari buruzko eslogan hotsandien demokrazia da, baina errealitatean, horrek guztiak emakumearen askatasun falta eta berdintasun eza ezkutatzen du, langileen eta zapalduen askatasun falta eta berdintasun eza.

Demokrazia sobietarrak edo sozialistak hitz hantuste baina faltsu horiek bazterrera

Leninen "Botere sobietarra
eta emakumearen egoera"

bota eta errukirik gabe gerra deklaratzen dio “demokraten”, lur-jabeen, kapitalisten eta nekazari aberatsen hipokrisiari, espekulazioaren bitartez, zerealen soberakinak salduz, langile gosetien kontura aberastu egiten direlako.

Gezur zitalik ez! Ezin da egon, ez dago, eta ez da inoiz egongo “berdintasunik” zapaltzaileen eta zapalduen artean, esplotatzaileen eta esplotatuen artean. Ezin da egon, ez dago, eta ez da inoiz egongo “askatasunik” emakumeek gizonen pribilegio legalen oztopoak pairatzen dituzten bitartean, langileak kapitalaren uztarpetik askatzen ez diren bitartean; nakazari beharginak kapitalistaren, lur-jabearen eta merkatariaren uztarpetik askatzen ez diren bitartean.

Saia bitez hipokritak eta gezurtiak, ergelak eta itsuak, burgesak eta beraien morroiak, herria engainatzen askatasun orokorrarekin, berdintasun orokorrarekin, demokrazia orokorrarekin.

Guk langileei eta nekazariei honako hau esaten diegu: Kendu iezaiozue mozorroa gezurti horiei, ireki iezaizkiozue begiak itsuei !

Galde iezaiezue:

—Ba al da berdintasunik sexu baten eta bestearen artean ?

—Nazio baten eta bestearen artean ?

—Klase baten eta beste klase baten artean ?

—Zein uztarritik askatu, edo zein klaseren uztarritik? Askatasuna zein klaserentzat?

Politikari buruz, demokrazia eta askatasunari buruz, berdintasunari buruz, sozialismoari buruz hitz egiten duenak galdera horiek planteatu gabe, lehentasunik eman gabe, galdera horiek ezkutatzearen, estaltzearen eta disimulatzearen aurka borrokatzen ez dena, langileen etsairik okerrena da, ardi larruz estalitako otso bat da, langileen eta nekazarien aurkaririk basatiena, lur-jabeen, tsar-en eta kapitalisten lekaio bat.

Bi urtetan botere sobietarrak, Europako herrialderik atzeratuenetako batean, gauza gehiago egin ditu emakumearen emantzipazioaren alde, sexu “indartsuaren” aurrean berdintasuna lortzearen alde, 130 urtetan munduko errepublika “demokratiko” aurreratu eta ilustratuek egin dutena baino.

Hezkuntza, kultura, zibilizazioa, libertatea, hitz hotsandi guzti hauek, munduko errepublika kapitalista eta burges guztietan lege multzo ikaragarriki doilorrez, nazkagarriki zikinez, basatiki zakarrez lagundurik doaz, eta emakumearen berdintasun eza ezartzen dute ezkontzan eta dibortzioan, berdintasun eza ezartzen dute ezkontzatik at jaiotako haurren eta haur “legitimoen” artean; lege hauek pribilegioak ematen dizkiete gizonei, baina emakumea umiliatu eta degradatzen dute.

Kapitalaren uztarriak, “jabetza pribatu sakratuaren” zapalkuntzak, filistiar ergelkeriaren despotismoak, jabe txikiaren gutiziak; gauza hauek eragotzi diete errepublika burges demokratikoenei lege zital eta nazkagarri horiek abolitzea.

Sobietar Errepublikak, langileen eta nekazarien errepublikak, kolpe batez deuseztatu zituen lege horiek eta ez zuen zutik utzi gezur burgesen eta hipokrisia burgesaren dorrearen harri bat bera ere.

Behera gezur horiek! Behera guztiontzako askatasunaz eta berdintasunaz hitz egiten duten gezurtiak, klase zapaltzaileak dirauten bitartean, kapitalaren eta akzioen jabetza pribatua dirauen bitartean, gosetiak esklabo bihurtzeko zerealen soberakinak erabiltzen duen jende aberatsa existitzen den bitartean! Askatasunik ez guztientzako, berdintasunik ez guztientzako, baizik-eta gerra zapaltzaileei eta esplotatzaileei, zapaltzeko eta esplotatzeko aukera  oro deuseztatu behar da! Hori da gure deiadarra!

Askatasuna eta berdintasuna sexu zapalduarentzat!

Askatasuna eta berdintasuna langileentzat eta nekazari beharginentzat!

Zapaltzaileen aurka, borroka; kapitalisten aurka, kulak* espekulatzaileen aurka, borroka!

Hori da gure borroka deiadarra, hori da egia proletarioa, kapitalaren aurkako egia, kapitalaren munduaren aurpegira —askatasuna eta berdintasuna orokorrean, askatasuna eta berdintasuna guztientzako aldarrikatzen duten esaldi melenga, hipokrita eta handiusteekin— jaurtitzen dugun egia.

Hipokrisia hau agerian utzi dugulako, energia iraultzailearekin langile zapalduen askatasuna eta eskubide osoak bermatzen gabiltzalako, zapaltzaileen aurka, kapitalisten aurka, kulak-en aurka; horrexegatik da, hain zuzen ere, hain maitatua botere sobietarra munduko langileen artean.

Ondorioz, botere sobietarraren bigarren urtemugaren egunean, gure alde azaltzen da, munduko herrialde guztietan, langile jendearen sinpatia, zanpatuen eta esplotatuen sinpatia.

Hortaz, botere sobietarraren bigarren urtemuga ospatzean, nahiz-eta gosea eta hotza pairatu, nahiz-eta errusiar Errepublika Sobietarrak inbasio inperialistak eragindako sufrimendu guztiak jasan, irmoki uste dugu gure kausa justua dela,  irmoki uste dugu botere sobietarraren garaipena saihetsezina dela mundu mailan.

—Lenin, Alderdi Komunista

Pravda, 249. alea, 1919ko azaroaren 6a.

Pravda egunkariaren arabera argitaratua.

Akal: Lenin, obras completas, 32. liburukia.

 

(*)Kulak: Nekazari aberatsa

Ekialdeko emakumea askatzeko afixa komunista

Советская власть и положение женщины

TESTIMONIO (AUDIO) DE VICTIMA DE LA MANADA

Hace ahora un año, la Audiencia de Bizkaia absolvió a cuatro guardias civiles acusados de agresión sexual y torturas contra Sandra Barrenetxea. Uno de los jueces había sido condecorado por la Guardia Civil en 2016. Este es el momento en que Barrenetxea reconoce a los guardias. pic.twitter.com/oWAJA6KMru

— Jonathan Martínez (@jonathanmartinz) 28 de abril de 2018

.


.

Txakurra