Trotsky: “Zer da faxismoa?”

Comunistas de la Spartacist League y antifascistas frente a policías y nazis.

ZER DA FAXISMOA?

Lev Trotsky* (militante boltxebike-leninista)

(*)Trotskistak blogak euskaratuta.

“

Zer da faxismoa? Hitz hau Italian sortu zen. Faxistak izan al ziren diktadura kontrairaultzaile guztiak —hau da, Italiako faxismoaren etorreraren aurretik ?

Komintern-aren arabera, Primo de Riverak Espainian ezarritako diktadura ohia diktadura faxista bat izan da. Zuzena al da hori ? Gure ustez ez.

Italiako mugimendu faxista masa zabalen mugimendu espontaneo bat izan zen, eta euren oinarritik sortu zituen bere buruzagiak. Bere jatorria plebeioa da, potentzia kapitalista handiek zuzentzen eta finantzatzen dutelarik. Burgesia txikiaren, lumpenproletalgoaren, eta, neurri handi batean, baita masa proletarioen artean sortu zen; Mussolini, sozialista ohi bat, mugimendu honetan gora egin duen “self-made” man bat da.

            Primo de Rivera aristokrata bat zen. Goi kargu militar eta burokratiko bat zeukan, eta Kataluniako gobernadore nagusi izan zen. Bere kolpea indar estatalen eta militarren laguntzaz jo zuen. Espainiako eta Italiako diktadurak zeharo desberdinak diren diktadura motak dira. Ongi desberdindu behar dira. Mussolinik zailtasunak izan zituen instituzio militar zahar asko milizia faxistekin bateratzeko. Primo de Riverak ez zuen arazo hori izan.

         Alemaniako mugimendua funtsean italiarraren antzekoa da. Masa mugimendu bat da, eta beraien buruzagiek demagogia sozialista kopuru handi bat erabiltzen dute, beharrezkoa baitzaie masa mugimendu bat sortzeko.

            Burgesia-txikia da euren benetako oinarria. Oinarri hori zabala da Italian:  Hirietako eta landako burgesia-txikia eta nekazalgoa. Alemanian halaber, faxismoak oinarri zabala du. Ingalaterran ez du oinarri hori proletalgoa populazioaren gehiengo zabala delako: nekazariek edo baserritarrek pisu oso gutxi dute.

            Esan daiteke, eta neurri handi batean hala da, klase ertain berriak, estatuko funtzionarioek, administratzaile pribatuek, eta abar, oinarri hori osatu dezaketela. Baina ikertu beharreko auzi berri bat da.(...)

            Faxismoaren norabidea aurreikusteko, kontzeptu horren definizioa behar da. Zer da faxismoa ? Zein da bere oinarria, bere formak, bere ezaugarriak ? Nola garatuko da ?

            Honen helburua da burkide ingelesei erakustea afera hau ez dela sinplea. Nahitaezkoa dela modu zientifikoa eta marxista erabiltzea. (...)

—Lev TROTSKY; The Militant — Organ of the Communist League of America (Opposition); New York, January 16, 1932 .

 

"For Class Struggle At Home Against Racist U.S. Imperialism! Labor Black Struggle League"

Errepresio antisindikala Euskal Herrian: Abdenabi libre eta gurekin

Onintza Enbeita eta Che Gebara

Iker Urbina, Onintza Enbeita feminista eta Rafa Larreina (Opus Dei)
Madrilen, kapitalisten bilera batean

Gogorrak edo ez hainbeste, Onintza Enbeita Maguregik (EHBildu) kritikak jaso ditu Algortan Che Gebararen borroka zikindu eta kakaztu gura izan duelako (Che-ren kontra daturik eman barik); bada Enbeitaren aurkako kritika horiek “jazarpen” bat izan dela esan duenik. Onintza Enbeita espainiar Congreso-ko diputatu ohi txit gorenaren defentsan irten den horietako bat Iñigo Aranbarri izan da, Iraultza eta pribilegioa artikuluan. Bertan, «etxean hasten dela jendarte justuago baten aldeko lehen borroka» idatzi du (Berria, 2019-eka-23). Hala baldin bada... feminista honek zergatik ez ote du kritikatu bere “etxeko” kide den Rafa Larreina (Opus Dei / EA / EHBildu)?

Gogoratu dezagun Opus Dei frankismoaren zutabeetako bat izan dela, eta zakurrek Che Gebara hil zutenean —60ko hamarkadan— indar handia izan zuela erregimenaren estrukturetan. Eta oraindik botere izugarria duela, batez ere erregimen espainolaren menpe dagoen Nafarroan.

Che Gebarak emakumeen aurkako jarrera deitoragarririk izan baldin bazuen —Enbeita andereak idatzi duen moduan—, frogak aurkeztu behar dira, bestela difamatu  besterik ez da egiten... Guantanamoko kontzentrazio-esparruaren jabeen mesedetan, gainera!

Badirudi batzuek (EHBildukoek) errespetu handia diotela trikorniodun biktimei, eta gutxi La Higueran hil zuten ekintzaileari.

La Habana, Kuba.
Iraultzak aurrerapausoak ekarri dizkio emakumeari.

Greba Bizkaiko metalgintzan: Zipaioen errepresioa sindikatuen aurka

Atxilotua askatu!

Atxilotu bat.
Zaurituak.
Ez gaituzue isilduko.
Ez gaituzue geldituko.
Gora langile borroka!#landuinahitzarmenduinak #GrebaMetalgintzan pic.twitter.com/tqWVWZPuvG

— LAB INDUSTRIA (@LAB_INDUSTRIA) 21 de junio de 2019

Le Bolchévik: «Autodeterminazio-eskubidea Kabiliarentzat!»

Artikulu hau Frantziako prentsa marxistan argitaratu da; hemen zati bat bakarrik euskaratu da. Jatorrizkoaren esteka: https://www.icl-fi.org/index.html

 

Zamaketarien greba Mostaganem-en, 2019ko apirila

Presidentziala edo batzar konstituziogilea,

biak burgesiaren «irtenbideak»

Aljeria: Bizi bedi etengabeko iraultza!

Beharrezkoa da alderdi leninista-trotskista bat forjatzea!

·        Behera inperialismo frantsesa!

·        Batzar konstituziogilearen amarrua

·        Langileriaren indar soziala mobilizatu behar da

·        Autodeterminazio-eskubidea Kabiliarentzat!

Manifestazioen hastapenetik, gobernuak arabiarrak eta kabiliarrak elkarren kontra jardutea bilatu du mobilizazioak gelditzeko asmoz. Disimulatu gabe, benetan existitzen ez den konplot separatista baten mamua erabili du. Errealitatea da langile kabiliarrak edo kabiliar jatorria dutenek paper nabarmena izan dutela Buteflika-ren “sistema”ren kontrako manifestazio eta grebetan, bai Kabilian bertan, eta baita ere Aljerren, Parisen eta bertze lekutan.

Kabiliarren aurkako chauvinismoa aljeriar burgesiak  proletalgoa geldiarazteko erabiltzen duen tresna inportante bat da. Kabiliarrek kolonialismo frantsesaren kontrako Aljeriaren askapen nazionalaren aldeko gerlan funtsezko paper bat izan zuten. Behin eta berriz pairatzen duten zapalkuntzaren aurka matxinatu dira, bereziki 1963, 1980, 1994, 1998 eta 2001 urteetan, batez ere nahitaez arabiartu nahi dituztelako. Kabiliarrek euren hizkuntza propioa dute, eta ausardiaz eta kemenez beraien eskubideen alde borrokatzen dira aspalditik. Kabiliarren autodeterminazio-eskubidearen alde gaude, baita separatutako Estatu kabiliar bat sortzeko aukera aintzat hartuz, kabiliarren hautua baldin bada.

Aldarrikapen hau funtsezkoa da proletalgo arabiarraren eta amazigh-aren arteko batasuna bermatu eta Aljeriako botere kapitalistaren kontra ekiteko. Baina horrek ez du inolaz ere erran nahi kabiliar nazionalista burgesei sostengu politikorik ematen diogunik, kontrakoa baizik. (...)

Kabiliar herriaren eskubideak aljeriar kapitalisten eta inperialismo frantsesaren kontrako borrokan erdietsiko dira. Kabiliako herriaren benetako aliatu potentzialak Aljeriako langile arabiarrak eta langile frantsesak dira.

Buteflika eta Manuel Valls

 

(…)

Kolonialismoaren hizkuntza frantsesa izan zen, eta oraindik Aljeria zapaltzen segitzen duen potentzia inperialista nagusiaren hizkuntza da! (...) Frantzian, halaber, elebakartasun frantsesaren ezarpenaren aurka borrokatzen gara.

Beharrezkoa da Aljerian, Frantzian, eta herrialde orotan, alderdi proletario iraultzaile bat eraikitzea, alderdi burges guztiengandik independentea dena, eta, aldi berean, fermuki aurre egiten diena. Halako alderdiek, berreraikitako 4. Internazionaleko kide direlarik, Aljeriako iraultza proletarioaren aldeko borroka eta Frantziako eta bertze herrialde inperialistetan egiten diren borroken arteko lotura sortuko dute helburu berdina lortzeko. Proletalgoak mundu mailan boterea eskuratzen duenean, jakintza teknikoari eta industriaren garapenari esker populua miseriatik eta urritasunetik ateratzeko erabiliko ditu etekinak, eta klaserik gabeko gizarte komunista bat eraikitzea izanen du bere helburua.

—Le Bolchévik, 228. alea, 2019ko ekaina. LTF Frantziako Liga Trotskistaren aldizkaria.

 

"BLOODY U.S. IMPERIALISM HANDS OFF VENEZUELA! SPARTACIST"

 

« Iruzurraren artisauak »



Valls eta Taubira

Azken egunetan —edo agian aspalditik— “gure” politikari eta komunikabide oportunistek —Gara-k modu nabarmenean— Michel Camdessus  (Nazioarteko Diru Funtseko buru ohia) eta Christiane Taubira politikari inperialista frantsesa zuritzen ari dira. “Bakezale” gisa aurkeztu nahi dute Taubira anderea. Baina ez dugu ahantzi behar zein den emazte hau, eta zein bere xedea: pax francohispanikoa bermatzea:

«La bourgeoisie ne voit à l’horizon aucun retour à la croissance économique, et elle continue de s’affaiblir notamment face à son rival allemand ; aussi sa façade démocratique devient de plus en plus fragile. Christiane Taubira, chouchou de la gauche et ministre de la Justice, bat tous les records de personnes incarcérées aujourd’hui (bien plus que sous Sarkozy, Hortefeux et Guéant), et en plus la durée d’emprisonnement est passée de 8,6 à 11,5 mois entre 2007 et 2013.» (Le Bolchéviken 210. alea, 2014ko abendua)

Zipaioak

 

Aurten ehun urte bete dira Amritsar-eko sarraskia antolatu zutela. Krimen kolonialista izugarri hartan monarkia ingelesaren menperakuntzaren basakeria nabaria da.

Jarraian ikus daitekeen argazkia —garai hartakoa— oso esanguratsua da, halaber, geure nazio zapalduaren gaur egungo egoera ulertzeko. Atxiloturik eta bere burua defenditzeko ahalmenik gabe, Indiako gizon bat ageri da. Bertze indiar batek —zipaio batek— atxilotutako gizon indiarra torturatzen du. Eta gibelean, soldadu kolonialista bat, zibilizatua, “demokratikoa”, eskuak zikintzen ez dituena, egoera ikuskatzen. Dena oso "normalizatua".

Hornimans-en liburutik.

 

Presoei buruzko oharrak

 

Presoei buruzko ohar batzuk:

Hasteko, Marina Bernadó preso katalana frantses erregimenaren presondegi batetik atera da, baldintzapeko askatasunean. Bertzetik, Albert Woodfox preso ohiaren liburu bat argitaratu dute: Solitary: Unbroken by Four Decades in Solitary Confinement; My Story of Transformation and Hope. Azkenik, Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimenduak Iñaki Bilbao Goikoetxearen egoera larriaren berri eman du. Hona hemen hitzez hitz:

 

Iñaki Bilbao Goikoetxea

 

Ohar honen bidez, Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimenduak elkartasuna adierazi nahi die Aitzol Iriondo preso politiko lasartearrari eta atzo Moulinseko kartzelara bera bisitatzera zihoazen lagunei. Montluçonetik geratu jazo zen istripua, orein batekin talka egitean.

Gure mugimenduak, beti egiten duen bezala elkartasuna agertzeaz gain, sakabanaketaren erabilera politikoa salatu nahi du, neurri hau ez baita soilik mendeku jarrera bat, baizik eta militante politikoen jarrera baldintzatzea bilatzen duela presoen senide eta lagunak arriskutan jarriz.

Erabilera politiko horren froga da ETAren aparatu militarraren azken buruzagiak eta erreferenteak izatea leporatzen dietenei Frantziako Estatua ematen ari zaien tratamendua: hamarnaka preso politiko (bakarra ere ez emakumea) Lannemazan eta Mont-de-Marsaneko kartzeletara gerturatu dituzten bitartean, preso hauek bakartzeari ekin dio, eta haietako bat Aitzol Iriondo da.

Iñaki Bilbaoren egoera eta elkartasun selektiboa

Kartzela-sakabanaketaren beste helburuetako bat presoak bisitarik gabe uztea eta are eta gehiago isolatzea da. Hain zuzen ere horixe da Iñaki Bilbao “Txikito” Lezamako preso politikoaren aurka bultzatutako azken neurriaren bitartez bilatzen dutena. Eskuburdinak jarrita atera nahi dute bisitetara, eta horren ondorioz Iñakik planto egin du eta bisitei uko egingo die neurri hori mantentzen duten bitartean, ez baitu horrelakorik onartuko.

Gaurkoan, ordea, hainbat sektoreren elkartasun selektiboa salatu beharrean gaude. Ostegunean eman genuen Txikitoren egoeraren inguruko informazioa komunikabideei birritan bidalitako ohar baten bidez (https://www.amnistiaaskatasuna.com/eu/artikulua/inaki-bilbaok-uko-egingo-dio-bisitetara-eskubudinekin-lotuta-irteteari), baina herri komunikabide ez diren guztiek albistea isildu eta hainbestetan gainontzekoen elkartasuna eskatzen duten hainbat gizarte mugimenduk beste alde batera begiratu dute.

Ez da beharrezkoa errepresioa sufritzen duenarekin ados egotea bidegabekerien aurrean berari elkartasuna adierazteko baina, elkartasun selektiboa, zitala izateaz gain, errepresorearen jarrera indartzen du. Gero eta argiago gelditzen da horrelakoetan nor tronpatzen den etsaiaz.

Gogora ekarri nahi dugu Txikitok, guztira, 35 urte daramatzala kartzelan, azken 12ak Espainiako Estatuan dagoen isolamendu modulurik gogorrenean. Mundu osoan zehar nekez aurkitzen dira horrelako kasuak. Militante gogorra eta duina da Iñaki, baina horrek ez du esan nahi bizi duen egoeraren arduraduna denik. Ezagutu ditugun beste kasu batzuekin alderatuz gero, iraingarria da bere kasuari egiten zaion zentsura. Agian izango da etsaiaren komunikabideen lan propagandistikoak aipatutako elkartasun selektiboa errazten eta bultzatzen duela.

Bukatzeko eta Txikitori ezartzen dioten isolamendua apurtzen laguntzeko, gutun bidez babesa eman diezaion gonbitea egiten diogu Euskal Herriari:

Iñaki Bilbao Goikoetxea

C.P. Puerto III

Ctra de Jerez-Rota, km 6

11.500 Puerto de Santa Maria (Cádiz)

Euskal Herria, 2019ko ekainaren 1a.

Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimendua.