astelehena

La Riposte: Québec Solidaire-ren hegal federalista

 


REPUBLIQUE OUVRIERE
Quebeceko komunisten egunkaritik itzulita
 
1.alea, 2017-2018ko udazkena/negua


LA RIPOSTE:
QUÉBEC SOLIDAIREren
HEGAL FEDERALISTA

 

La Riposte: ala federalista
de Québec Solidaire


Itzulpen ez ofiziala /Traducción no oficial.
Originala:   http://www.spartacist.org/francais/ro/1/riposte.html
 
 
Q

uébec Solidaire incluye a varios colectivos supuestamente marxistas. Entre ellos se encuentra La Riposte Socialiste, afiliada a la Tendencia Marxista Internacional (TMI). La perspectiva de esta organización es liquidarse en no importa qué partido, sin miramiento a su naturaleza de clase, con tal de que sea “popular”. En Grecia su grupo ha trabajado dentro del partido burgués Syriza, mientras que en Francia sus seguidores han sido los majorettes de Mélenchon, defensor del chovinismo francés republicano. En Estados Unidos, están entusiasmados con el político capitalista Bernie Sanders, que ha apoyado las intervenciones militares imperialistas en Afganistán y en Siria.
Pero La Riposte tiene algo de particular entre los grupos reformistas que apoyan a QS [Québec Solidaire], y es que los ataca desde la derecha. Tiene un programa abiertamente anglo-chovinista opuesto a la independencia de Quebec. Esta línea fue dictada desde Gran Bretaña, la opresora histórica de Quebec, por no otros que los dirigentes históricos de la TMI, Ted Grant y Alan Woods. En un documento publicado en 2000, “Le marxisme et la question nationale”, dieron sus órdenes a los quebequeses:
« Un marxista diría a los quebequeses: sí, tenéis derecho a la autodeterminación. Vamos a defender este derecho. Pero consideramos que la separación será en detrimento de los quebequeses y de todo el pueblo de Canadá. Si hay un referendum vamos, por supuesto, a actuar y votar contra la separación. Estamos por un Quebec socialista en una Canadá socialista teniendo pleno respeto por los derechos nacionales como única solución a nuestros problemas »
Con este alegato repugnante y menospreciativo en defensa de la unidad canadiense, la TMI acata la opresión permanente de Quebec, que significa de facto su asimilación forzosa en la Norteamérica anglófona. Ello coincide también con las posiciones del NPD [Alderdi Demokratiko Berria, sozialdemokratak], partido en el que La Riposte ha hecho también su nido. El NPD, partido desde siempre hostil a los derechos nacionales de Quebec, ha tomado parte activa de forma destacada en el campo reaccionario del “no” en los referendum de 1980 y 1995.
«Grant-ek eta Woods-ek Leninen autodeterminazioaren aldeko deiadar askatzailea zapalkuntza nazionalaren aldeko defentsan bihurtzen dute »

«Leninek Norvegiaren independentzia babestu egin zuen Suediaren aurka 1905ean. Halaber, Irlandaren independentziaren aldeko 1916ko Pazko altxamendua babestu egin zuen. Honi dagokionez, “ekonomizista inperialisten” aurka, hain zuzen ere, polemikak zuzendu zituen, hauek —Granten eta Woodsen antzera— ez zutelako uste nazio zapalduen borrokek babesik merezi zuenik»

Para justificar su posición, Grant y Woods transforman el eslogan liberador de Lenin sobre la autodeterminación en defensa de la opresión nacional, afirmando: “El eslogan del derecho a la autodeterminación, lejos de implicar el apoyo a la separación, es parte integrante de la lucha contra la separación” (¡subrayado por ellos!). De facto, Lenin dedicó una parte importante de su vida a denunciar estos “socialistas” que rechazan defender el derecho de las naciones a ejercer su autodeterminación. Lenin apoyó la independencia de Noruega frente a Suecia en 1905 . Lenin apoyó el alzamiento de Pascua en aras de la independencia de Irlanda en 1916 . Sobre esto, justamente polemizó contra los “economicistas imperialistas” que, como Grant y Woods, no consideran que las luchas de las naciones oprimidas sean dignas de apoyo:
 Pensar que la revolución social es concebible sin insurrecciones de la naciones pequeñas en las colonias y en Europa, sin explosiones revolucionarias de una parte de la pequeña burguesía, con todos sus prejuicios, sin el movimiento de las masas proletarias y semiproletarias inconscientes contra la opresión terrateniente, clerical, monárquica, nacional, etc. ; pensar así, significa abjurar de la revolución social. En un sitio, se piensa, por lo visto, forma un ejército y dice: “Estamos por el socialismo”; en otro sitio forma otro ejército y proclama: “Estamos por el imperialismo”, ¡y eso será la revolución social! Unicamente basándose en semejante punto de vista ridículo y pedante se puede ultrajar a la insurrección irlandesa, calificándola de “putsch”.
—Lenin: Balance de la discusión sobre la autodeterminación, (1916)
No sorprende, por tanto, que La Riposte trate también la cuestión lingüística como distracción. En un reportaje sobre la convención del NPD de Quebec en 2011, La Riposte ha llegado incluso a ensalzar a su héroe Jack Layton (pequeño pelele del consejo municipal de Toronto que luego se convirtió en jefe del NPD)  por su insensibilidad con respecto a la opresión lingüïstica de los francófonos:
“Jack ha tenido razón al subrayar que el establishment está solo interesado en el debate lingüístico agitándolo sin cesar para desviar a los obreros de los verdaderos problemas y de las verdaderas soluciones”

—marxiste.qc.ca, 2018ko uztailaren 14a

La Riposte es, por tanto, indiferente a las luchas históricas (y contemporáneas) de los trabajadores quebequeses para conseguir el derecho de trabajar y vivir en francés frente a los patrones que les dicen “speak white”. Para La Riposte, “los verdaderos asuntos” son actuar para elegir a los populistas burgueses de QS y a los socialdemócratas chovinistas del NPD.
Como dijeron los congéneres federalistas de La Riposte durante el referendum de 1980: Non merci!
République ouvrère. Liga Komunista Internazionala (LKI).
1. alea, 2017/2018ko udazkena/negua

«La Ripostek, beraz, indiferentzia erakusten du frantsesez lan eta bizitzeko eskubidea lortzeko langile quebectarrek gauzatzen dituzten borroka historikoen (eta garaikideen) aurrean»

Quebec-eko prentsa komunista
 

asteazkena

Gazteleraz hitz egitera behartuak


Beti bezala, espainiar erregimen monarkiko-burgesak  Pirinioen hegoaldeko katalanak umiliatzen saiatzen ari da.  Oraingo honetan,Borboien konstituzioari zin egiteko supremazista espainiarrek gazteleraz hitz egitera behartu dute ERCko Mirella Cortès.

Bigarren bideoan ikusten da “Antena 3” kateak antzesleak erabiltzen dituela Herrialde Katalanen hizkuntza zapaltzeko.



astelehena

Maiatzaren Leheneko manifestariak askatu!



Kolonialisten txakurrak manifestariak
modu basatian erasotzen.
P.D.C.koek zabaldutako mezua:
 
Puerto Rico:
Maiatzaren Leheneko manifestariak askatu!
Akusazioak erretiratu!*

*Itzulpen ez ofiziala. Jatorrizkoa hemen:

 
Partisan Defense Committee-tik gaitzetsi egiten dugu San Juanen poliziak egin duen eraso basatia, Junta kolonialaren aurka Maiatzaren Leheneko protestetan parte hartu duten gazteen aurka oldartu egin baita. Poliziek, istiluen aurkako materialarekin, gas negar-eragileak jaurti eta borrekin erasotu dute jendea. Gainera, Río Piedras auzoko etxebizitzetan sartu eta sarekadak egin dituzte militanteen bila. Jendea ikaratzeko kanpaina hau salatzen dugu. Estatuaren asmoa  Estatu Batuetako ugazaba kolonialek ezarritako eta Puerto Ricoko gobernu kapitalistak inposaturiko neurriei kontra egiten dion oro isilaraztea da; neurriok gosea sortzen dute. Gutxienez 19 lagun atxilotu dituzte, horietako asko Puerto Ricoko Unibertsitateko Río Piedrasko campusekoak. Askatasuna orain manifestarientzat! Akusazioak erretiratu!
 
Poliziak, lau egun lehenago, piper-gasa bota zuen Hezkuntza Departamentuaren kanpoan elkarretaraturiko Puerto Ricoko Irakasleen Federazioko irakasle sindikalizatuen aurka. Irakasleak borrokan egon dira uharteko 300 eskolen pribatizazioaren eta itxieraren aurka, eta halaber, beraien soldaten eta pentsioen murrizketen aurka. Erasorik ez Puerto Ricoko irakasleen kontra!
2018ko maiatzaren 1a.

PDC

Karl Marxen estatua berria Alemanian

Marxen jaiotzaren 200. urtemuga.
Estatua de Karl Marx; Treveris, RFA.

osteguna

Lenin: Botere sobietarra eta emakumearen egoera



"1917ko Emakume Langilearen Eguna Errusiar Iraultzaren txinparta izan zen -
Emakumearen askapena iraultza sozialistaren bitartez! Liga Espartakista"
 
 
Lenin :
BOTERE SOBIETARRA eta
EMAKUMEAREN EGOERA
 
1919ko azaroa.

Blog honek euskaratu du gazteleratik.
 

B

otere sobietarraren bigarren urtemugaren karietara beharrezkoa da urte hauetan egindakoari buruzko bilan bat egitea eta gertatutako aldaketen garrantziaz eta hauen helburuetaz hausnarketa bat egitea.

Burgesiak eta bere lagunek demokrazia urratu izana leporatzen digute. Guk, gure aldetik, iraultza sobietarrak ordura arte ikusi gabeko bulkada sakon eta zabal bat eman diola baieztatzen dugu, hau da, kapitalismoak  menperatutako jende langile eta zapalduari, herriaren gehiengo zabalari mesede egiten dion demokraziari, (langileen aldeko) demokrazia sozialistari, eta ez demokrazia burgesari (esplotatzaileentzat dena, kapitalistentzat, aberatsentzat).

Nork du arrazoia?

Arazo hau ongi analizatzeko eta sakonago ulertzeko, bi urte hauen esperientziaren bilan bat egin behar dugu, eta prest egon behar gara esperientzia hau garatu eta aurrera eramateko.

Emakumearen egoerak agerian uzten du modurik nabarmenenean demokrazia burgesaren eta demokrazia sozialistaren arteko diferentzia, eta erantzun bikain bat ematen dio planteatutako arazoari.

Errepublika burges batean (hau da, lurraren, fabriken eta lantegien, akzioen, eta abarren jabetza pribatua existitzen den lekuan), nahiz-eta errepublika demokratikoena izan, emakumeak ez du inoiz izan gizonezkoek dituzten eskubide berdintsurik, munduko inongo lekutan, ezta herrialde garatuenetako batean. Eta hori duela 125 urte pasa direla Frantses Iraultza (demokratiko-burges) handia gertatu zela.

Demokrazia burgesak hitzez promesten du askatasuna eta berdintasuna. Baina errealitatean, legearen aurrean, ezta errepublika burges bakar batean, ezta aurreratuenean ere, ez dio eman emakumeari eskubide berdintasun osoa gizonekiko, eta ez du emakumea askatu gizonen zapalkuntzatik eta menpekotasunetik.

Demokrazia burgesa esaldi hantusteen, hitz solemneen, promesa liberalen, askatasunari eta berdintasunari buruzko eslogan hotsandien demokrazia da, baina errealitatean, horrek guztiak emakumearen askatasun falta eta berdintasun eza ezkutatzen du, langileen eta zapalduen askatasun falta eta berdintasun eza.

Demokrazia sobietarrak edo sozialistak hitz hantuste baina faltsu horiek bazterrera
Leninen "Botere sobietarra
eta emakumearen egoera"
bota eta errukirik gabe gerra deklaratzen dio “demokraten”, lur-jabeen, kapitalisten eta nekazari aberatsen hipokrisiari, espekulazioaren bitartez, zerealen soberakinak salduz, langile gosetien kontura aberastu egiten direlako.

Gezur zitalik ez! Ezin da egon, ez dago, eta ez da inoiz egongo “berdintasunik” zapaltzaileen eta zapalduen artean, esplotatzaileen eta esplotatuen artean. Ezin da egon, ez dago, eta ez da inoiz egongo “askatasunik” emakumeek gizonen pribilegio legalen oztopoak pairatzen dituzten bitartean, langileak kapitalaren uztarpetik askatzen ez diren bitartean; nakazari beharginak kapitalistaren, lur-jabearen eta merkatariaren uztarpetik askatzen ez diren bitartean.

Saia bitez hipokritak eta gezurtiak, ergelak eta itsuak, burgesak eta beraien morroiak, herria engainatzen askatasun orokorrarekin, berdintasun orokorrarekin, demokrazia orokorrarekin.

Guk langileei eta nekazariei honako hau esaten diegu: Kendu iezaiozue mozorroa gezurti horiei, ireki iezaizkiozue begiak itsuei !

Galde iezaiezue:

—Ba al da berdintasunik sexu baten eta bestearen artean ?
—Nazio baten eta bestearen artean ?
—Klase baten eta beste klase baten artean ?
Zein uztarritik askatu, edo zein klaseren uztarritik? Askatasuna zein klaserentzat?

Politikari buruz, demokrazia eta askatasunari buruz, berdintasunari buruz, sozialismoari buruz hitz egiten duenak galdera horiek planteatu gabe, lehentasunik eman gabe, galdera horiek ezkutatzearen, estaltzearen eta disimulatzearen aurka borrokatzen ez dena, langileen etsairik okerrena da, ardi larruz estalitako otso bat da, langileen eta nekazarien aurkaririk basatiena, lur-jabeen, tsar-en eta kapitalisten lekaio bat.

Bi urtetan botere sobietarrak, Europako herrialderik atzeratuenetako batean, gauza gehiago egin ditu emakumearen emantzipazioaren alde, sexu “indartsuaren” aurrean berdintasuna lortzearen alde, 130 urtetan munduko errepublika “demokratiko” aurreratu eta ilustratuek egin dutena baino.

Hezkuntza, kultura, zibilizazioa, libertatea, hitz hotsandi guzti hauek, munduko errepublika kapitalista eta burges guztietan lege multzo ikaragarriki doilorrez, nazkagarriki zikinez, basatiki zakarrez lagundurik doaz, eta emakumearen berdintasun eza ezartzen dute ezkontzan eta dibortzioan, berdintasun eza ezartzen dute ezkontzatik at jaiotako haurren eta haur “legitimoen” artean; lege hauek pribilegioak ematen dizkiete gizonei, baina emakumea umiliatu eta degradatzen dute.

Kapitalaren uztarriak, “jabetza pribatu sakratuaren” zapalkuntzak, filistiar ergelkeriaren despotismoak, jabe txikiaren gutiziak; gauza hauek eragotzi diete errepublika burges demokratikoenei lege zital eta nazkagarri horiek abolitzea.

Sobietar Errepublikak, langileen eta nekazarien errepublikak, kolpe batez deuseztatu zituen lege horiek eta ez zuen zutik utzi gezur burgesen eta hipokrisia burgesaren dorrearen harri bat bera ere.

Behera gezur horiek! Behera guztiontzako askatasunaz eta berdintasunaz hitz egiten duten gezurtiak, klase zapaltzaileak dirauten bitartean, kapitalaren eta akzioen jabetza pribatua dirauen bitartean, gosetiak esklabo bihurtzeko zerealen soberakinak erabiltzen duen jende aberatsa existitzen den bitartean! Askatasunik ez guztientzako, berdintasunik ez guztientzako, baizik-eta gerra zapaltzaileei eta esplotatzaileei, zapaltzeko eta esplotatzeko aukera  oro deuseztatu behar da! Hori da gure deiadarra!

Askatasuna eta berdintasuna sexu zapalduarentzat!
Askatasuna eta berdintasuna langileentzat eta nekazari beharginentzat!
Zapaltzaileen aurka, borroka; kapitalisten aurka, kulak* espekulatzaileen aurka, borroka!

Hori da gure borroka deiadarra, hori da egia proletarioa, kapitalaren aurkako egia, kapitalaren munduaren aurpegira —askatasuna eta berdintasuna orokorrean, askatasuna eta berdintasuna guztientzako aldarrikatzen duten esaldi melenga, hipokrita eta handiusteekin— jaurtitzen dugun egia.

Hipokrisia hau agerian utzi dugulako, energia iraultzailearekin langile zapalduen askatasuna eta eskubide osoak bermatzen gabiltzalako, zapaltzaileen aurka, kapitalisten aurka, kulak-en aurka; horrexegatik da, hain zuzen ere, hain maitatua botere sobietarra munduko langileen artean.

Ondorioz, botere sobietarraren bigarren urtemugaren egunean, gure alde azaltzen da, munduko herrialde guztietan, langile jendearen sinpatia, zanpatuen eta esplotatuen sinpatia.

Hortaz, botere sobietarraren bigarren urtemuga ospatzean, nahiz-eta gosea eta hotza pairatu, nahiz-eta errusiar Errepublika Sobietarrak inbasio inperialistak eragindako sufrimendu guztiak jasan, irmoki uste dugu gure kausa justua dela,  irmoki uste dugu botere sobietarraren garaipena saihetsezina dela mundu mailan.

Lenin, Alderdi Komunista

Pravda, 249. alea, 1919ko azaroaren 6a.
Pravda egunkariaren arabera argitaratua.
Akal: Lenin, obras completas, 32. liburukia.

 
(*)Kulak: Nekazari aberatsa

Ekialdeko emakumea askatzeko afixa komunista
Советская власть и положение женщины

asteazkena

TESTIMONIO (AUDIO) DE VICTIMA DE LA MANADA

.


.
Txakurra

ostirala

Guardia Civil - Cara el Sol con la camisa blanca



 
Altsasuko gazteak espainiar tiraniaren biktimak direla frogatuta zegoen hastapenetik, eta berriki bertze bideo bat hedatu da hau guztia baieztatzen duena. Altsasuko 8ak libre egon behar dute berehala, ezin da inolaz ere onartu gazte hauek Madrilgo Audientzia Nazi-aren inkisidoreen atzaparretan uztea, baina ezin da toleratu, era berean, Iruñeko esbirro*-en esku uztea (ez ahantzi La Manada-rekin gertatu dena). Altsasuko 8ak libre nahi ditugu oraintxe, eta bidezkoena da gazte hauei kalte-ordain bat ematea, jasan dutenarengatik. Bistan da ez dagoela justiziarik erregimen kapitalista honetan.

"Insurrekzioa da eskubiderik sakratuena"


Pablo Hasel-en kontzertua.
Katalanek, artista errebeldeek, ateoek,... errepresio izugarria jasaten dute.
Giza- eta hiritarraren eskubideen deklarazioa (1793)

33. artikulua:  
Zapalkuntzari erresistentzia egitea gainerako Giza Eskubideen ondorioa da.

34. artikulua:
Gorputz sozialaren aurkako zapalkuntza existitzen da bere kidetako bakar bat zapaltzen denean. Kide bakoitza zapaltzen da gorputz soziala zapaltzen denean.

35. artikulua:
Gobernuak herriaren eskubideak bortxatzen dituenean, insurrekzioa da, herriarentzat eta herriaren parte ororentzat, eskubiderik sakratuena eta beharrik ezinbestekoena.

Lenin: Emakume langileei

“Proletalgoak ezin du erabateko garaipena lortu
emakumearen askatasun osoa erdietsi gabe.”
—Lenin

 

Lenin :
EMAKUME LANGILEEI

1920ko otsailaren 21a

B

urkideak, Moskuko sobiet-a hautatzeko egindako hauteskundeek frogatu dute Alderdi Komunistak langileriaren artean bere indarra sendotzen ari dela.

Beharrezkoa da emakume langileek gehiago parte hartzea hauteskudeetan. Botere sobietarra lehenbizikoa eta bakarra izan da mundu mailan emakumea gizonen menpe jartzen zuten lege burges zahar eta zitalak erabat abolitzen; lege hauek gizonezkoa egoera pribilegiatu batean jartzen zuten, ezkontza-eskubideei edo seme-alabei dagokionez, esate baterako. Botere sobietarrak, hau da, langileen botereak, lehenbizikoa eta bakarra izan da munduan errepublika burges guztietan —baita demokratikoenetan ere— dauden gizonaren aldeko pribilegioak deuseztatzen, pribilegio hauek jabetzarekin uztarturik daude, eta zuzenbide familiarrean diraute.

Lur-jabeak, kapitalistak eta merkatariak dauden tokian, ezin du gizonen eta emakumeen artean berdintasunik egon, ezta legearen aurrean ere.

Lur-jaberik, kapitalistarik eta merkataririk ez dagoen lekuan, langileen botereak —esplotatzaile horiek gabe—  bizitza berri bat eraikitzen duen lekuan, bada berdintasuna gizonaren eta emakumearen artean legearen aurrean.

Baina hau ez da aski.

Legearen aurreko berdintasuna ez da halabeharrez berdintasuna egintzetan.

Emakumezko langileen eta gizonezko langileen artean berdintasuna egotea lortu behar dugu, ez bakarrik legearen aurrean, baizik-eta egintzetan. Horretarako emakume langileak enpresa sozialen administrazioan eta Estatuaren administrazioan geroz eta gehiago parte hartzea behar dugu.

Administrazioan parte hartzean, emakumeek bizkor ikasiko dute, eta gizonen mailan jarriko dira.

Hauta itzazue emakume langile gehiago sobiet-erako, bai komunistak bai alderdiko kide ez direnak. Baldintza bakarra langile zintzoak izatea da, lana modu zentzudun eta ondratuan egiteko gai direnak, nahiz-eta alderdiko kide ez izan, hauta itzazue Moskuko sobiet-erako!

Emakume langile gehiago Moskuko sobiet-ean! Moskuko proletalgoak frogatu dezala beharrezkoa dena egiteko prest dela, eta behar den guzia egiten duela garaipena lortzeko borrokan, aspaldiko berdintasun ezaren aurkako borrokan, emakumearen umiliazio burges zaharraren aurka!

Proletalgoak ezin du erabateko garaipena lortu emakumearen askatasun osoa erdietsi gabe.

—N. Lenin

1920ko otsailaren 21a

Pravda, 40. alea, 1920ko otsailaren 22a.
Egunkariaren testuaren arabera argitaratua,
Akal argitaletxearen arabera.


 
Langileen iraultzaren eta emazteen askapenaren aldeko aldarri komunista Estatu Batuetan
Emakumeak guardia gorrian
Ezkontza bat Asia sobietarrean 1920ko hamarkadan (gibelean Marx eta Leninen erretratuak).

1917ko iraultza.
Ministro kapitalisten kontrako manifestazioa.

 
Embed from Getty Images

larunbata

Liga Trotskista: "Garaipena trenbideetako langileentzat! Behera estatutuaren deuseztatzea!"




Baiona (Lapurdi)
SNCFko langileen greba (2018)
Liga Komunista Internazionaleko iraultzaileek honako adierazpen hau zabaldu dute SNCFko langileen greba sostengatzeko:



Baiona
2018ko martxoa

TR/Productos Tubulares, borroka da bide bakarra


Lenin: Botere sobietarra Ukrainan


Kiev iraultza sobietarraren garaian.
Langileen Sobiet-aren diputatuen milizia.


Lenin :
BOTERE SOBIETARRA UKRAINAN
 


Kontutan hartuz tsarismoak eta klase esplotatzaileek ukrainar kultura (hizkuntza, hezkuntza, eta abar) zapaldu zutela mendetan zehar, Errusiar Alderdi Komunistaren Komite Zentralak alderdiaren kide guziei behar bat bezala inposatzen die ukrainar hizkuntzaren eta kulturaren garapen askearentzat oztopo diren gauza guziak desagertzen laguntzea. Mendetako zapalkuntzaren erruz populazioaren parte atzeratuenen artean joera nazionalistak sortu direnez, Errusiako Alderdi Komunistaren kideak  zuhurtasunik handienaz ibiliko dira joera horiei dagokionez, eta, hitz adiskidetsuekin, joera hauei aurre egin beharko diete Ukrainako eta Errusiako langileek dituzten interes komunak azalduz. Ukrainar lurraldean bizi diren Errusiako Alderdi Komunistaren kideek jende langileak erakunde sobietar guzietan ukraineraz ikasteko eta beraien ama-hizkuntzan hitz egiteko eskubidea praktikan jarri beharko dute; bitarteko guziekin aurre egin behar diete ukrainera bigarren maila batean utzi nahi duten errusifikazio asmoei, eta hizkuntza hori herri langilearen hezkuntza komunistaren tresna bilakatu behar dute. Berehala neurriak hartu beharko dira erakunde sobietar guzietako enplegatu kopuru nahiko bat ukraineraz mintzatzen dakiena bermatzeko, eta etorkizunean enplegatu guziek ukraineraz mintzatzen jakiteko.
Lenin: “Errusiako Alderdi Komunista boltxebikearen ebazpena Ukrainako botere sobietarraren inguruan” 

Alderdi Komunistaren Komite Zentrala; Izvestia-ren 8. alea.
1919ko abenduaren 2a.
Akal, obras completas-etik euskaratua.

asteazkena

Jo eta ke!


«

 Inperialismoaren-pean, borroka nazionala, altxamendu nazionala, banatze nazionala, erabat “egingarriak” dira eta praktikan gertatzen dira; eta are nabarmenagoak dira, izan ere, inperialismoak ez ditu kapitalismoaren garapena eta populazioaren joera demokratikoen hazkuntza frenatzen, aldiz, desira demokratikoen eta trust-en joera antidemokratikoaren arteko antagonismoa areagotzen ditu. »
Lenin (1916): (‘Una caricatura del marxismo y el “economismo imperialista”; 1916 [1924])

 


La lucha nacional, la insurrección nacional,
la separación nacional son completamente
“realizables” y se manifiestan en la práctica bajo el
imperialismo, y son aun más pronunciadas pues el imperialismo
no frena el desarrollo del capitalismo y el crecimiento de las tendencias
democráticas entre las masas de la población, sino que,
por el contrario, acentúa el antagonismo entre sus aspiraciones
democráticas y la tendencia antidemocrática de los trusts.

LENIN (‘Una caricatura del marxismo y el “economismo imperialista”; 1916 [1924])

asteartea

Lenin: Emakume langilearen nazioarteko eguna


N. Krupskaia boltxebikea

LENIN:
EMAKUME LANGILEAREN NAZIOARTEKO EGUNA

Pravda-n argitaratua 1920ko martxoaren 8an


K

apitalismoak berdintasun formala eta berdintasun ekonomiko eza —eta, beraz, soziala— konbinatzen ditu. Kapitalismoaren ezaugarri funtsezkoenetako bat da hori, eta berariaz ezkutatzen dute burgesiaren aldekoek, liberalek; demokrata burges-txikiek, ordea, ez dira hori ulertzera heltzen.
(…)

 

Baina kapitalismoa ezin da kontsekuentea izan ezta berdintasun formalarekiko (legearen aurreko berdintasuna, asearen eta gosetiaren arteko “berdintasuna”, jabearen eta desjabetuaren artekoa). Inkontsekuentzia horren adierazpen nabarienetako bat da emakumearen eta gizonaren arteko eskubide berdintasun eza. Ez da Estatu burgesik, ezta Estatu errepublikano eta demokratiko progresistena ere, eskubide berdintasun osoa eskaini duenik.

Errusiar Errepublika Sobietarrak, aldiz, berehala deuseztatu zituen salpuespenik gabe emakumearen eskubide berdintasun eza bermatzen zituzten aztarna legislatibo guztiak, eta istantean ziurtatu zion legearen aurreko berdintasun osoa.

Esan ohi da emakumearen egoera juridikoa dela hobekien islatzen duena maila kulturala. Aforismo hori egia biribil bat da. Eta ikuspuntu horretatik, proletalgoaren diktadurak bakarrik, Estatu sozialistak bakarrik, lortu zuen eta lortu du maila kulturalik gorena.

Emakume langilearen mugimenduari emandako bulkada berri, indartsu eta ezohikoa halabeharrez dago uztarturik, beraz, lehenbiziko Errepublika Sobietarraren sorrerarekin (eta bere finkatzearekin), eta honekin batera eta berarekin loturik, Internazional Komunistarekin.

Kapitalismoak zuzenean edo zeharka, guztiz edo partzialki, zapaltzen zuen jendeari buruz ari garenez, esan behar da erregimen sobietarrak eta soilik erregimen sobietarrak bermatzen duela demokrazia. Hau nabarmena da langileriari eta nekazari txiroei dagokionez. Nabarmena da emakumearen egoerari dagokionez.

Baina erregimen sobietarra klaseak abolitzearen aldeko azken borroka erabakigarria da, berdintasun ekonomiko eta sozialaren aldeko borroka bat da. Demokrazia, nahiz-eta kapitalismoak zapaltzen dituenen aldeko demokrazia izan, sexu zapaldua barne, ez da aski guretzat.

Emakume langileen mugimenduak planteatzen duen zeregin nagusia emakumearen berdintasun ekonomiko eta sozialaren aldeko borroka da, eta ez bakarrik berdintasun formalaren aldekoa. Funtsezkoena da emakumea lan sozial produktiboan txertatzea, “etxeko esklabotzatik” ateratzea,  sukaldearen eta haurren zaintzaren zama amaigabearen mendekotasun ergel eta umiliagarritik askatzea.

Borroka luze bat da, errotiko aldakuntza bat behar duena bai teknika sozialean bai ohituretan. Baina azkenean borroka horretan komunismoak erdietsiko du erabateko garaitza.

1920ko martxoaren 4a

Pravda, 1920ko martxoaren 8a

Lenin

Gazteleratik euskaratua (Akal, obras completas)

Mosku; proletalgoaren diktaduraren aldeko pankarta.