Lenin: Botere sobietarra eta emakumearen egoera



"1917ko Emakume Langilearen Eguna Errusiar Iraultzaren txinparta izan zen -
Emakumearen askapena iraultza sozialistaren bitartez! Liga Espartakista"

 

 

Lenin :

BOTERE SOBIETARRA eta

EMAKUMEAREN EGOERA

 

1919ko azaroa.

Blog honek euskaratu du gazteleratik.

 

B

otere sobietarraren bigarren urtemugaren karietara beharrezkoa da urte hauetan egindakoari buruzko bilan bat egitea eta gertatutako aldaketen garrantziaz eta hauen helburuetaz hausnarketa bat egitea.

Burgesiak eta bere lagunek demokrazia urratu izana leporatzen digute. Guk, gure aldetik, iraultza sobietarrak ordura arte ikusi gabeko bulkada sakon eta zabal bat eman diola baieztatzen dugu, hau da, kapitalismoak  menperatutako jende langile eta zapalduari, herriaren gehiengo zabalari mesede egiten dion demokraziari, (langileen aldeko) demokrazia sozialistari, eta ez demokrazia burgesari (esplotatzaileentzat dena, kapitalistentzat, aberatsentzat).

Nork du arrazoia?

Arazo hau ongi analizatzeko eta sakonago ulertzeko, bi urte hauen esperientziaren bilan bat egin behar dugu, eta prest egon behar gara esperientzia hau garatu eta aurrera eramateko.

Emakumearen egoerak agerian uzten du modurik nabarmenenean demokrazia burgesaren eta demokrazia sozialistaren arteko diferentzia, eta erantzun bikain bat ematen dio planteatutako arazoari.

Errepublika burges batean (hau da, lurraren, fabriken eta lantegien, akzioen, eta abarren jabetza pribatua existitzen den lekuan), nahiz-eta errepublika demokratikoena izan, emakumeak ez du inoiz izan gizonezkoek dituzten eskubide berdintsurik, munduko inongo lekutan, ezta herrialde garatuenetako batean. Eta hori duela 125 urte pasa direla Frantses Iraultza (demokratiko-burges) handia gertatu zela.

Demokrazia burgesak hitzez promesten du askatasuna eta berdintasuna. Baina errealitatean, legearen aurrean, ezta errepublika burges bakar batean, ezta aurreratuenean ere, ez dio eman emakumeari eskubide berdintasun osoa gizonekiko, eta ez du emakumea askatu gizonen zapalkuntzatik eta menpekotasunetik.

Demokrazia burgesa esaldi hantusteen, hitz solemneen, promesa liberalen, askatasunari eta berdintasunari buruzko eslogan hotsandien demokrazia da, baina errealitatean, horrek guztiak emakumearen askatasun falta eta berdintasun eza ezkutatzen du, langileen eta zapalduen askatasun falta eta berdintasun eza.

Demokrazia sobietarrak edo sozialistak hitz hantuste baina faltsu horiek bazterrera

Leninen "Botere sobietarra
eta emakumearen egoera"

bota eta errukirik gabe gerra deklaratzen dio “demokraten”, lur-jabeen, kapitalisten eta nekazari aberatsen hipokrisiari, espekulazioaren bitartez, zerealen soberakinak salduz, langile gosetien kontura aberastu egiten direlako.

Gezur zitalik ez! Ezin da egon, ez dago, eta ez da inoiz egongo “berdintasunik” zapaltzaileen eta zapalduen artean, esplotatzaileen eta esplotatuen artean. Ezin da egon, ez dago, eta ez da inoiz egongo “askatasunik” emakumeek gizonen pribilegio legalen oztopoak pairatzen dituzten bitartean, langileak kapitalaren uztarpetik askatzen ez diren bitartean; nakazari beharginak kapitalistaren, lur-jabearen eta merkatariaren uztarpetik askatzen ez diren bitartean.

Saia bitez hipokritak eta gezurtiak, ergelak eta itsuak, burgesak eta beraien morroiak, herria engainatzen askatasun orokorrarekin, berdintasun orokorrarekin, demokrazia orokorrarekin.

Guk langileei eta nekazariei honako hau esaten diegu: Kendu iezaiozue mozorroa gezurti horiei, ireki iezaizkiozue begiak itsuei !

Galde iezaiezue:

—Ba al da berdintasunik sexu baten eta bestearen artean ?

—Nazio baten eta bestearen artean ?

—Klase baten eta beste klase baten artean ?

—Zein uztarritik askatu, edo zein klaseren uztarritik? Askatasuna zein klaserentzat?

Politikari buruz, demokrazia eta askatasunari buruz, berdintasunari buruz, sozialismoari buruz hitz egiten duenak galdera horiek planteatu gabe, lehentasunik eman gabe, galdera horiek ezkutatzearen, estaltzearen eta disimulatzearen aurka borrokatzen ez dena, langileen etsairik okerrena da, ardi larruz estalitako otso bat da, langileen eta nekazarien aurkaririk basatiena, lur-jabeen, tsar-en eta kapitalisten lekaio bat.

Bi urtetan botere sobietarrak, Europako herrialderik atzeratuenetako batean, gauza gehiago egin ditu emakumearen emantzipazioaren alde, sexu “indartsuaren” aurrean berdintasuna lortzearen alde, 130 urtetan munduko errepublika “demokratiko” aurreratu eta ilustratuek egin dutena baino.

Hezkuntza, kultura, zibilizazioa, libertatea, hitz hotsandi guzti hauek, munduko errepublika kapitalista eta burges guztietan lege multzo ikaragarriki doilorrez, nazkagarriki zikinez, basatiki zakarrez lagundurik doaz, eta emakumearen berdintasun eza ezartzen dute ezkontzan eta dibortzioan, berdintasun eza ezartzen dute ezkontzatik at jaiotako haurren eta haur “legitimoen” artean; lege hauek pribilegioak ematen dizkiete gizonei, baina emakumea umiliatu eta degradatzen dute.

Kapitalaren uztarriak, “jabetza pribatu sakratuaren” zapalkuntzak, filistiar ergelkeriaren despotismoak, jabe txikiaren gutiziak; gauza hauek eragotzi diete errepublika burges demokratikoenei lege zital eta nazkagarri horiek abolitzea.

Sobietar Errepublikak, langileen eta nekazarien errepublikak, kolpe batez deuseztatu zituen lege horiek eta ez zuen zutik utzi gezur burgesen eta hipokrisia burgesaren dorrearen harri bat bera ere.

Behera gezur horiek! Behera guztiontzako askatasunaz eta berdintasunaz hitz egiten duten gezurtiak, klase zapaltzaileak dirauten bitartean, kapitalaren eta akzioen jabetza pribatua dirauen bitartean, gosetiak esklabo bihurtzeko zerealen soberakinak erabiltzen duen jende aberatsa existitzen den bitartean! Askatasunik ez guztientzako, berdintasunik ez guztientzako, baizik-eta gerra zapaltzaileei eta esplotatzaileei, zapaltzeko eta esplotatzeko aukera  oro deuseztatu behar da! Hori da gure deiadarra!

Askatasuna eta berdintasuna sexu zapalduarentzat!

Askatasuna eta berdintasuna langileentzat eta nekazari beharginentzat!

Zapaltzaileen aurka, borroka; kapitalisten aurka, kulak* espekulatzaileen aurka, borroka!

Hori da gure borroka deiadarra, hori da egia proletarioa, kapitalaren aurkako egia, kapitalaren munduaren aurpegira —askatasuna eta berdintasuna orokorrean, askatasuna eta berdintasuna guztientzako aldarrikatzen duten esaldi melenga, hipokrita eta handiusteekin— jaurtitzen dugun egia.

Hipokrisia hau agerian utzi dugulako, energia iraultzailearekin langile zapalduen askatasuna eta eskubide osoak bermatzen gabiltzalako, zapaltzaileen aurka, kapitalisten aurka, kulak-en aurka; horrexegatik da, hain zuzen ere, hain maitatua botere sobietarra munduko langileen artean.

Ondorioz, botere sobietarraren bigarren urtemugaren egunean, gure alde azaltzen da, munduko herrialde guztietan, langile jendearen sinpatia, zanpatuen eta esplotatuen sinpatia.

Hortaz, botere sobietarraren bigarren urtemuga ospatzean, nahiz-eta gosea eta hotza pairatu, nahiz-eta errusiar Errepublika Sobietarrak inbasio inperialistak eragindako sufrimendu guztiak jasan, irmoki uste dugu gure kausa justua dela,  irmoki uste dugu botere sobietarraren garaipena saihetsezina dela mundu mailan.

—Lenin, Alderdi Komunista

Pravda, 249. alea, 1919ko azaroaren 6a.

Pravda egunkariaren arabera argitaratua.

Akal: Lenin, obras completas, 32. liburukia.

 

(*)Kulak: Nekazari aberatsa

Ekialdeko emakumea askatzeko afixa komunista

Советская власть и положение женщины

TESTIMONIO (AUDIO) DE VICTIMA DE LA MANADA

Hace ahora un año, la Audiencia de Bizkaia absolvió a cuatro guardias civiles acusados de agresión sexual y torturas contra Sandra Barrenetxea. Uno de los jueces había sido condecorado por la Guardia Civil en 2016. Este es el momento en que Barrenetxea reconoce a los guardias. pic.twitter.com/oWAJA6KMru

— Jonathan Martínez (@jonathanmartinz) 28 de abril de 2018

.


.

Txakurra

Guardia Civil - Cara el Sol con la camisa blanca

[ULTIMA HORA] Vídeo de la noche del 15 de octubre de 2016. En él se observa al sargento dando un manotazo a un acusado, además de tener la camiseta impoluta (En contra de lo declarado) y no reconocer a tres de los acusados. #Alsasua #justicia https://t.co/JN6QW5kkRH

— Altsasu gurasoak (@Altsasugurasoak) 25 de abril de 2018

 

Altsasuko gazteak espainiar tiraniaren biktimak direla frogatuta zegoen hastapenetik, eta berriki bertze bideo bat hedatu da hau guztia baieztatzen duena. Altsasuko 8ak libre egon behar dute berehala, ezin da inolaz ere onartu gazte hauek Madrilgo Audientzia Nazi-aren inkisidoreen atzaparretan uztea, baina ezin da toleratu, era berean, Iruñeko esbirro*-en esku uztea (ez ahantzi La Manada-rekin gertatu dena). Altsasuko 8ak libre nahi ditugu oraintxe, eta bidezkoena da gazte hauei kalte-ordain bat ematea, jasan dutenarengatik. Bistan da ez dagoela justiziarik erregimen kapitalista honetan.

"Insurrekzioa da eskubiderik sakratuena"

Pablo Hasel-en kontzertua.
Katalanek, artista errebeldeek, ateoek,... errepresio izugarria jasaten dute.

Giza- eta hiritarraren eskubideen deklarazioa (1793)

33. artikulua:  

Zapalkuntzari erresistentzia egitea gainerako Giza Eskubideen ondorioa da.

34. artikulua:

Gorputz sozialaren aurkako zapalkuntza existitzen da bere kidetako bakar bat zapaltzen denean. Kide bakoitza zapaltzen da gorputz soziala zapaltzen denean.

35. artikulua:

Gobernuak herriaren eskubideak bortxatzen dituenean, insurrekzioa da, herriarentzat eta herriaren parte ororentzat, eskubiderik sakratuena eta beharrik ezinbestekoena.

Lenin: Emakume langileei

“Proletalgoak ezin du erabateko garaipena lortu

emakumearen askatasun osoa erdietsi gabe.”

—Lenin

 

Lenin :

EMAKUME LANGILEEI

1920ko otsailaren 21a

B

urkideak, Moskuko sobiet-a hautatzeko egindako hauteskundeek frogatu dute Alderdi Komunistak langileriaren artean bere indarra sendotzen ari dela.

Beharrezkoa da emakume langileek gehiago parte hartzea hauteskudeetan. Botere sobietarra lehenbizikoa eta bakarra izan da mundu mailan emakumea gizonen menpe jartzen zuten lege burges zahar eta zitalak erabat abolitzen; lege hauek gizonezkoa egoera pribilegiatu batean jartzen zuten, ezkontza-eskubideei edo seme-alabei dagokionez, esate baterako. Botere sobietarrak, hau da, langileen botereak, lehenbizikoa eta bakarra izan da munduan errepublika burges guztietan —baita demokratikoenetan ere— dauden gizonaren aldeko pribilegioak deuseztatzen, pribilegio hauek jabetzarekin uztarturik daude, eta zuzenbide familiarrean diraute.

Lur-jabeak, kapitalistak eta merkatariak dauden tokian, ezin du gizonen eta emakumeen artean berdintasunik egon, ezta legearen aurrean ere.

Lur-jaberik, kapitalistarik eta merkataririk ez dagoen lekuan, langileen botereak —esplotatzaile horiek gabe—  bizitza berri bat eraikitzen duen lekuan, bada berdintasuna gizonaren eta emakumearen artean legearen aurrean.

Baina hau ez da aski.

Legearen aurreko berdintasuna ez da halabeharrez berdintasuna egintzetan.

Emakumezko langileen eta gizonezko langileen artean berdintasuna egotea lortu behar dugu, ez bakarrik legearen aurrean, baizik-eta egintzetan. Horretarako emakume langileak enpresa sozialen administrazioan eta Estatuaren administrazioan geroz eta gehiago parte hartzea behar dugu.

Administrazioan parte hartzean, emakumeek bizkor ikasiko dute, eta gizonen mailan jarriko dira.

Hauta itzazue emakume langile gehiago sobiet-erako, bai komunistak bai alderdiko kide ez direnak. Baldintza bakarra langile zintzoak izatea da, lana modu zentzudun eta ondratuan egiteko gai direnak, nahiz-eta alderdiko kide ez izan, hauta itzazue Moskuko sobiet-erako!

Emakume langile gehiago Moskuko sobiet-ean! Moskuko proletalgoak frogatu dezala beharrezkoa dena egiteko prest dela, eta behar den guzia egiten duela garaipena lortzeko borrokan, aspaldiko berdintasun ezaren aurkako borrokan, emakumearen umiliazio burges zaharraren aurka!

Proletalgoak ezin du erabateko garaipena lortu emakumearen askatasun osoa erdietsi gabe.

—N. Lenin

1920ko otsailaren 21a

Pravda, 40. alea, 1920ko otsailaren 22a.

Egunkariaren testuaren arabera argitaratua,

Akal argitaletxearen arabera.


 

Langileen iraultzaren eta emazteen askapenaren aldeko aldarri komunista Estatu Batuetan

Emakumeak guardia gorrian

Ezkontza bat Asia sobietarrean 1920ko hamarkadan (gibelean Marx eta Leninen erretratuak).

1917ko iraultza.
Ministro kapitalisten kontrako manifestazioa.

 

Embed from Getty Images

"ni jutges, ni fiscals, ni Borbons"

Liga Trotskista: "Garaipena trenbideetako langileentzat! Behera estatutuaren deuseztatzea!"




Baiona (Lapurdi)
SNCFko langileen greba (2018)

Liga Komunista Internazionaleko iraultzaileek honako adierazpen hau zabaldu dute SNCFko langileen greba sostengatzeko:

·         http://www.icl-fi.org/francais/suppl/cheminots.pdf



Baiona
2018ko martxoa

TR/Productos Tubulares, borroka da bide bakarra

Lenin: Botere sobietarra Ukrainan

Kiev iraultza sobietarraren garaian.
Langileen Sobiet-aren diputatuen milizia.

Lenin :

BOTERE SOBIETARRA UKRAINAN

 

“

Kontutan hartuz tsarismoak eta klase esplotatzaileek ukrainar kultura (hizkuntza, hezkuntza, eta abar) zapaldu zutela mendetan zehar, Errusiar Alderdi Komunistaren Komite Zentralak alderdiaren kide guziei behar bat bezala inposatzen die ukrainar hizkuntzaren eta kulturaren garapen askearentzat oztopo diren gauza guziak desagertzen laguntzea. Mendetako zapalkuntzaren erruz populazioaren parte atzeratuenen artean joera nazionalistak sortu direnez, Errusiako Alderdi Komunistaren kideak  zuhurtasunik handienaz ibiliko dira joera horiei dagokionez, eta, hitz adiskidetsuekin, joera hauei aurre egin beharko diete Ukrainako eta Errusiako langileek dituzten interes komunak azalduz. Ukrainar lurraldean bizi diren Errusiako Alderdi Komunistaren kideek jende langileak erakunde sobietar guzietan ukraineraz ikasteko eta beraien ama-hizkuntzan hitz egiteko eskubidea praktikan jarri beharko dute; bitarteko guziekin aurre egin behar diete ukrainera bigarren maila batean utzi nahi duten errusifikazio asmoei, eta hizkuntza hori herri langilearen hezkuntza komunistaren tresna bilakatu behar dute. Berehala neurriak hartu beharko dira erakunde sobietar guzietako enplegatu kopuru nahiko bat ukraineraz mintzatzen dakiena bermatzeko, eta etorkizunean enplegatu guziek ukraineraz mintzatzen jakiteko.

—Lenin: “Errusiako Alderdi Komunista boltxebikearen ebazpena Ukrainako botere sobietarraren inguruan” 

Alderdi Komunistaren Komite Zentrala; Izvestia-ren 8. alea.

1919ko abenduaren 2a.

Akal, obras completas-etik euskaratua.

Jo eta ke!

«

 Inperialismoaren-pean, borroka nazionala, altxamendu nazionala, banatze nazionala, erabat “egingarriak” dira eta praktikan gertatzen dira; eta are nabarmenagoak dira, izan ere, inperialismoak ez ditu kapitalismoaren garapena eta populazioaren joera demokratikoen hazkuntza frenatzen, aldiz, desira demokratikoen eta trust-en joera antidemokratikoaren arteko antagonismoa areagotzen ditu. »

—Lenin (1916): (‘Una caricatura del marxismo y el “economismo imperialista”; 1916 [1924])

 

“

La lucha nacional, la insurrección nacional,

la separación nacional son completamente
“realizables” y se manifiestan en la práctica bajo el

imperialismo, y son aun más pronunciadas pues el imperialismo

no frena el desarrollo del capitalismo y el crecimiento de las tendencias

democráticas entre las masas de la población, sino que,

por el contrario, acentúa el antagonismo entre sus aspiraciones

democráticas y la tendencia antidemocrática de los trusts.

—LENIN (‘Una caricatura del marxismo y el “economismo imperialista”; 1916 [1924])

Vídeo donde se ve donde empezó la violencia.@EnricMillo tendría que dar explicaciones. Pegar a gente inocente no es normal en democracia. pic.twitter.com/JksELt24RP

— Pere Forcada (@PereForcada) 27 de marzo de 2018

Lenin: Emakume langilearen nazioarteko eguna

N. Krupskaia boltxebikea

LENIN:

EMAKUME LANGILEAREN NAZIOARTEKO EGUNA

Pravda-n argitaratua 1920ko martxoaren 8an

K

apitalismoak berdintasun formala eta berdintasun ekonomiko eza —eta, beraz, soziala— konbinatzen ditu. Kapitalismoaren ezaugarri funtsezkoenetako bat da hori, eta berariaz ezkutatzen dute burgesiaren aldekoek, liberalek; demokrata burges-txikiek, ordea, ez dira hori ulertzera heltzen.
(…)

 

Baina kapitalismoa ezin da kontsekuentea izan ezta berdintasun formalarekiko (legearen aurreko berdintasuna, asearen eta gosetiaren arteko “berdintasuna”, jabearen eta desjabetuaren artekoa). Inkontsekuentzia horren adierazpen nabarienetako bat da emakumearen eta gizonaren arteko eskubide berdintasun eza. Ez da Estatu burgesik, ezta Estatu errepublikano eta demokratiko progresistena ere, eskubide berdintasun osoa eskaini duenik.

Errusiar Errepublika Sobietarrak, aldiz, berehala deuseztatu zituen salpuespenik gabe emakumearen eskubide berdintasun eza bermatzen zituzten aztarna legislatibo guztiak, eta istantean ziurtatu zion legearen aurreko berdintasun osoa.

Esan ohi da emakumearen egoera juridikoa dela hobekien islatzen duena maila kulturala. Aforismo hori egia biribil bat da. Eta ikuspuntu horretatik, proletalgoaren diktadurak bakarrik, Estatu sozialistak bakarrik, lortu zuen eta lortu du maila kulturalik gorena.

Emakume langilearen mugimenduari emandako bulkada berri, indartsu eta ezohikoa halabeharrez dago uztarturik, beraz, lehenbiziko Errepublika Sobietarraren sorrerarekin (eta bere finkatzearekin), eta honekin batera eta berarekin loturik, Internazional Komunistarekin.

Kapitalismoak zuzenean edo zeharka, guztiz edo partzialki, zapaltzen zuen jendeari buruz ari garenez, esan behar da erregimen sobietarrak eta soilik erregimen sobietarrak bermatzen duela demokrazia. Hau nabarmena da langileriari eta nekazari txiroei dagokionez. Nabarmena da emakumearen egoerari dagokionez.

Baina erregimen sobietarra klaseak abolitzearen aldeko azken borroka erabakigarria da, berdintasun ekonomiko eta sozialaren aldeko borroka bat da. Demokrazia, nahiz-eta kapitalismoak zapaltzen dituenen aldeko demokrazia izan, sexu zapaldua barne, ez da aski guretzat.

Emakume langileen mugimenduak planteatzen duen zeregin nagusia emakumearen berdintasun ekonomiko eta sozialaren aldeko borroka da, eta ez bakarrik berdintasun formalaren aldekoa. Funtsezkoena da emakumea lan sozial produktiboan txertatzea, “etxeko esklabotzatik” ateratzea,  sukaldearen eta haurren zaintzaren zama amaigabearen mendekotasun ergel eta umiliagarritik askatzea.

Borroka luze bat da, errotiko aldakuntza bat behar duena bai teknika sozialean bai ohituretan. Baina azkenean borroka horretan komunismoak erdietsiko du erabateko garaitza.

1920ko martxoaren 4a

Pravda, 1920ko martxoaren 8a

—Lenin

Gazteleratik euskaratua (Akal, obras completas)

Mosku; proletalgoaren diktaduraren aldeko pankarta.

"Lenin" (W. Szymborska)

Wang Yaping, Txinako kosmonauta

 

LENIN

Kaltetuak borrokara eraman zituelako,
garaipena betiereko egin zuelako,
datozen garaietarako
oinarri zurrunak altxa zituelako –
gizarte berriaren Adan hau
dagoen hilobia
ezagutzeke dauden planetetatik
etorriko diren loreekin apainduko dute.

—Wisława Szymborska: Lenin

Itzultzailea: Hedoi Etxarte

« ¡Por la independencia de Córcega! »

Aiacciu, 2018

    Korsikaren independentziaren alde  !

MACRONen PROBOKAZIO CHAUVINISTAK KORSIKARREN KONTRA

Errepublika proletario baten alde!

Europako Estatu Batu sozialisten alde!

 

Le BOLCHEVIK egunkariaren 223. alean agertutako artikuluaren itzulpena blog honek euskaratu du Liga Komunista Internazionalaren baimenik gabe. ( http://spartacist.org/ )

2018ko martxoa.          [ http://www.icl-fi.org/francais/lebol/223/corse.html ]

 

P

asa den irailean, honako hau idatzi genuen Macron-ek Eric Morvan delako morroi bat polizia nazionalaren buruzagi berria izateko izendatu zuenean: “Eric Morvan-en izendapena mehatxu anker bat da estatu frantsesetik independentzia erdiesteko borrokan dabiltzan herri korsikarraren, euskaldunaren eta katalanaren kontra; guk, borroka horrekin bat egiten dugu” (Le Bolchévik). Corti-ko suprefeta izendatua izan zen Morvan 1998ko apirilean, Erignac prefeta eraila izan eta bi hilabetera. Geroago Baionako suprefeta izan zen.

Morvan berehala jarri da lanean. “Urriaren 22ko FLNC”-k duela gutxi adierazi duenez: “La jeunesse de notre pays a connu en une année plus de rafles que jamais dans toutes les années de lutte moderne. Plus de 150 interpellations avec pour seul but de ficher un maximum de militants. Comment imaginer que cette répression puisse être gage de paix ?”

Macron probokazioz probokazio dabil, umiliazioz umiliazio. Nabarmentzekoa da otsailaren 6an Korsikara egin duen bidaia,  Aiacciu-n “Claude Erignac plaza” inauguratzeko, bere erailketaren 20. urtemugaren karietara. Macron irmoki azaldu da Yvan Colonna-ri amnistia ematearen kontra; gizon hau Erignac hiltzeaz  akusatu eta biziarteko kartzela-zigorreko epaia jaso zuen, inongo frogarik gabe. […] Berehala Yvan Colonna eta giltzapetutako gainontzeko militante korsikarrak askatzea eskatzen dugu, “Erignac komandoko” kideak barne!

Terrorismo indibiduala ildo marxistaren kontra doa, marxismoa langileriaren eta zapalduen mobilizazioan oinarritzen delako iraultza sozialista erdiesteko. Baina Erignac-en erailketa bezalako ekintzek, Estatu frantsesaren ordezkari ofizial bat den neurrian, ez dira langileriaren kontrako krimen gisa ulertuak izan behar, ezta Korsikako herri zapalduaren kontrakoak, eta beraz estatu horren jazarpena pairatzen dutenak defendatzen ditugu. (…)

2014ko Bastia-ko udal hauteskundeetatik 2017ko lurraldeko hauteskundeetara, korsikar nazionalistak —autonomistak izan edo independentistak izan— garaipenez garaipen dabiltza. Azkeneko abenduan  gehiengo osoa erdietsi dute. Korsikak duela 250 urtetik eusten du frantsesen asimilazioa. Pasquale Paoli-ren buruzagitzarekin Korsikako Estatu independente bat izan zen 1755etik 1769ra. Frantziak, armen bitartez, korsikarrak menderatu zituen 1769ko maiatzaren 8an. Nahiz-eta gezur chauvinistak oso hedaturik dauden, Korsikako nazioak ez du sekula bere kabuz hautatu Frantziaren asimilazioa: Korsika anexionatua izan zen. Korsikaren independentziaren alde! Errepublika proletario baten alde!

Korsikako nazionalistek eskatzen duten autonomiak ez du zerikusi handirik autodeterminazio-eskubidea gauzatzearekin, hots, independentzia-eskubidearekin, Korsikako nazioak Frantziatik bereizteko duen eskubidearekin. Beraiek soilik eskatzen dutena da errepublika frantsesaren barnean egokitutako estatus bat. Gaur egun Kataluniak pairatzen duen errepresioak erakusten du Generalitatearen eskumen autonomikoen izaera lilurakeri bat dela, ez baitu Estatu batek duen funtsezko ezaugarririk, lehenik-eta-behin, indar armaturik. Macron-ek, bere diskurtsoan, polizia indartu eta brigaden bertze hedatze bat burutzeko asmoa duela iragarri du, hots, aparatu errepresibo frantsesa sendotuko duela Korsikan. Pierre Poggioli nazionalistak nabarmendu duenez, Korsikak “Hexagonoarekin alderatuz, polizien, jendarmeen eta militarren ehuneko handiena du proportzionalki” (Nutizie Nustrale, otsailak 7). Asprettu-ko base aeronabala eta Sulinzara-ko aire basea itxi! Frantziako tropak eta poliziak, alde Korsikatik!

Berez, nazionalisten aldarrikapen nagusiak egingarriak dira, oso xumeak dira eta Korsikako nazioaren autodeterminaziotik urrun daude. Guk Colonna-ren eta preso politiko nazionalisten berehalako askatasuna eskatzen dugun bitartean, nazionalistek amnistia eskatzen dute, eta hau ezin bada, Korsikako Borgu-ko presondegian sartzea aldarrikatzen dute. (…)

Hizkuntza frantsesak Korsikan —eta baita Iparralden eta Ipar Katalunian—nagusitasuna eta pribilegioak ditu, eta hizkuntza ofizial bakar gisa agertzen da, eta Macronek hori berretsi du otsailaren 7an. Lenin (Trotsky-rekin batera Errusiako iraultza proletario arrakastatsu bakarra zuzendu zuenak duela ehun urte) beti egon zen hizkuntza ofizial bakarra —zapaltzaileen hizkuntza— bortxaz inposatzearen kontra.

Frantsesa da, Korsikan, zapaltzaileen hizkuntza. Pribilegiorik ez frantsesarentzat Korsikan, Ipar Euskal Herrian eta Ipar Katalunian! Guadalupeko kreolearekin bezala, eskandalu bat da korsikera hizkuntza “arrotz” bat izatea Korsikan bertan. Korsikera haurtzaindegitik unibertsitatera irakatsi behar da; etorkinak beraien ama-hizkuntzatik korsikerara trantsizioa egiteko programa elebidunak behar dira, doakoak eta kalitatezkoak! Hori gertatu ezean, Korsikako nazionalistek eskatzen duten koofizialtasuna defendatuko genuke, nahiz-eta horrek korsikeraren defentsarako neurri oso partziala izan. (…)

Guk, marxistok, ez dugu sekula nazio zapaldu bat eta Estatu zapaltzailea maila berean jartzen. Nazio zapaldu baten borroka zilegia eta justua da, horregatik behar du Korsikako nazioak bere existentzia ziurtatu. Zapalkuntza nazionalaren etsai amorratuak garenez “mugak irekitzeko” aldarrikapen erreakzionario eta utopikoaren kontra gaude. Israelgo Estatu sionistaren historiak garbi frogatzen duenez, gehiegizko eta neurririk gabeko immigrazio batek autodeterminazio-eskubidea zapuzten du. Frantziak “muga irekien” politika Kaledonia Berrian praktikan jarri zuenetik pasa dira zenbait hamarkada. Frantziak “populatze politika areagotu zuen 1960-1970eko hamarkadetan kanak herria minorizatzeko eta gogo independentisten aitzinean neurriak hartzeko” (Le Monde, 2017ko abenduaren 9a)

Proletalgoaren klase-independentziaren alde gaude, eta ez diogu inongo babes politikorik ematen korsikar nazionalistei definizioz perspektiba kapitalista bat dutelako. Gure xedea Korsikako errepublika proletario bat eraikitzea da, Europako Estatu Batu sozialistetan. Korsikaren, edo Kataluniako herriaren independentziaren aldeko borroka palanka handi bat izan daiteke Europar Batasunaren desegitea azkartzeko. Europar Batasuna tresna erreakzionario bat da Europako indar inperialisten zerbitzura dagoena —bereziki Alemania, baina baita Frantzia ere—, bere asmoa Europa osoko langileen explotazioa handitzea eta herrialde txiroenak (Grezia, esate beterako) eta estatu multinazionaletako herri txikiak bere menpe jartzea delarik. Arrazoi horregatik, Europar Batasuneko agintariek Kataluniako, Eskoziako, eta bistan da, korsikar nazioaren independentzia gorroto dute, eta hori horrela da nahiz-eta korsikar nazionalistak Bruselarekin eta baliorik ez duen bere “Hizkuntzen Gutunarekin” liluratu. Behera E.B.! Gora Europako Estatu Batu sozialistak!

Korsikarren, euskaldunen, katalanen, guadalupetarren, martinikarren  eta kanak herrikoen kontra burgesia frantsesak burutzen duen zapalkuntza nazionalak proletalgoaren batasuna ahultzen du, eta potentzia handi honen chauvinismoak langileria bere klase-etsaiari katez lotuta egotera zigortzen du. Gure borrokak Frantziako langileriak mobilizazioen bitartez Korsikako herriaren eskubide nazionalak defendatzea bilatzen du, eta aldi berean proletalgo frantsesa gaixotzen duen chauvinismoaren kontra gaude. Korsikako askapen nazionalaren aldeko borroka Frantziako eta gainontzeko Europako iraultza sozialistaren aldeko indar eragile izan daiteke. Horrek guztiak alderdi leninista-trotskisten alde borrokatzea eskatzen du, berriz altxatutako 4. Internazionalaren adar nazional disziplinatuetako kide direnak.

—LKI Liga Komunista Internazionalaren kide den Frantziako Liga Trotskistak (Ligue Trotskyste de France-k) 2018ko martxoan argitaratua.

http://www.icl-fi.org/francais/lebol/223/corse.html


Korsika

 

Gora martxoaren 8a!

“Emakume proletarioaren askapena ezin du antzekotasunik izan emakume burgesak bere klaseko gizonezkoaren aurka garatzen duenarekin; alderantziz, bere borroka bere klaseko ginonezkoarekin elkarturik doa kapitalisten klasearen aurka […] Bere borrokaren azken xedea ez da gizonekin libreki lehiatzea, baizik-eta proletalgoak botere politikoa konkistatzea. Emakume proletarioa soinez soin borrokatzen da bere klaseko gizonekin bat gizarte kapitalistaren aurka […]”
—Clara Zetkin (Gothako Biltzarra, 1896)

 

"La lucha de emancipación de la mujer proletaria no puede ser una lucha similar a la que desarrolla la mujer burguesa contra el hombre de su clase; por el contrario, la suya es una lucha que va unida a la del hombre de su clase contra la clase de los capitalistas [...] El objetivo final de su lucha no es la libre concurrencia con el hombre, sino la conquista del poder político por parte del proletariado. La mujer proletaria combate codo a codo con el hombre de su clase contra la sociedad capitalista [...] "
—Clara Zetkin (Congreso de Gotha 1896)

Lenin: "Bizi bedi Azerbaijango Errepublika Sobietar independentea!"

 

Lenin:

Azerbaijango gobernu sozialista sobietarrari bidalitako telegrama.

Baku

H

erriaren Komisarioen Kontseiluak pozez hartzen du Azerbaijango Errepublika independenteko herri langilearen askapena, eta ziur da bere gobernu sobietistaren buruzagitzarekin, Azerbaijango Errepublika independenteak, Errusiako Errepublika Sozialista Sobietar Federalarekin bat, inperialismoaren aurrean, hots, Ekialdeko herri zapalduen etsai amorratuaren aurrean, bere askatasuna eta independentzia defendatuko duela.

Bizi bedi Azerbaijango Errepublika Sobietar independentea!

Gora Azerbaijango langileak eta nekazariak!

Gora Azerbaijango eta Errusiako langileen eta nekazarien arteko aliantza!

—V. Ulianov (Lenin),

Herriaren Komisarioen Kontseiluaren presidentea.

1920ko maiatzaren 5ean idatzia.

Baku-ko Kommunist-en argitaratua

1920ko maiatzaren 9an.

Akal, 33. liburukia.

Txakurren jipoia

"Kapitalismopean poliziaren zeregin nagusia grebak zapuztu eta klase agintariaren politiken aurka zuzentzen diren beste era batzuetako protestak erreprimitzea da. Poliziak izan ditzakeen beste gizalegezko erabilgarritasunak, trafikoa zaindu eta anbulantziei deitzea adibidez, guztiz kasualitatezkoak dira bere funtsezko zeregina erreprimitzea delako. Banakako polizien joera pertsonalek ez dute aldatzen poliziaren oinarrizko izaera. Dena klase agintariaren esanetara egin behar da. Ondorioz, errepresio polizialaren bidez kapitalismoak giza eskubideak jabetza pribatuaren nahien menpe jartzen dituen erarik agerienetariko bat bilakatzen da.  Polizia-agenteek zenbaitetan beraien zeregin antisozialetan huts egiten badute —erabiltzen dituzten armen antzera— hori soilik gertatzen da herdoiltzeko aukera dutelako hasieratik hezituak  izan diren funtzio hiltzailea betetzeko ongi entrenatuak ez badaude."

—Farrell Dobbs, Teamster Rebellion (1972)

http://www.icl-fi.org/english/wv/1052/qotw.html