Lenin: Emakume langileei

“Proletalgoak ezin du erabateko garaipena lortu

emakumearen askatasun osoa erdietsi gabe.”

—Lenin

 

Lenin :

EMAKUME LANGILEEI

1920ko otsailaren 21a

B

urkideak, Moskuko sobiet-a hautatzeko egindako hauteskundeek frogatu dute Alderdi Komunistak langileriaren artean bere indarra sendotzen ari dela.

Beharrezkoa da emakume langileek gehiago parte hartzea hauteskudeetan. Botere sobietarra lehenbizikoa eta bakarra izan da mundu mailan emakumea gizonen menpe jartzen zuten lege burges zahar eta zitalak erabat abolitzen; lege hauek gizonezkoa egoera pribilegiatu batean jartzen zuten, ezkontza-eskubideei edo seme-alabei dagokionez, esate baterako. Botere sobietarrak, hau da, langileen botereak, lehenbizikoa eta bakarra izan da munduan errepublika burges guztietan —baita demokratikoenetan ere— dauden gizonaren aldeko pribilegioak deuseztatzen, pribilegio hauek jabetzarekin uztarturik daude, eta zuzenbide familiarrean diraute.

Lur-jabeak, kapitalistak eta merkatariak dauden tokian, ezin du gizonen eta emakumeen artean berdintasunik egon, ezta legearen aurrean ere.

Lur-jaberik, kapitalistarik eta merkataririk ez dagoen lekuan, langileen botereak —esplotatzaile horiek gabe—  bizitza berri bat eraikitzen duen lekuan, bada berdintasuna gizonaren eta emakumearen artean legearen aurrean.

Baina hau ez da aski.

Legearen aurreko berdintasuna ez da halabeharrez berdintasuna egintzetan.

Emakumezko langileen eta gizonezko langileen artean berdintasuna egotea lortu behar dugu, ez bakarrik legearen aurrean, baizik-eta egintzetan. Horretarako emakume langileak enpresa sozialen administrazioan eta Estatuaren administrazioan geroz eta gehiago parte hartzea behar dugu.

Administrazioan parte hartzean, emakumeek bizkor ikasiko dute, eta gizonen mailan jarriko dira.

Hauta itzazue emakume langile gehiago sobiet-erako, bai komunistak bai alderdiko kide ez direnak. Baldintza bakarra langile zintzoak izatea da, lana modu zentzudun eta ondratuan egiteko gai direnak, nahiz-eta alderdiko kide ez izan, hauta itzazue Moskuko sobiet-erako!

Emakume langile gehiago Moskuko sobiet-ean! Moskuko proletalgoak frogatu dezala beharrezkoa dena egiteko prest dela, eta behar den guzia egiten duela garaipena lortzeko borrokan, aspaldiko berdintasun ezaren aurkako borrokan, emakumearen umiliazio burges zaharraren aurka!

Proletalgoak ezin du erabateko garaipena lortu emakumearen askatasun osoa erdietsi gabe.

—N. Lenin

1920ko otsailaren 21a

Pravda, 40. alea, 1920ko otsailaren 22a.

Egunkariaren testuaren arabera argitaratua,

Akal argitaletxearen arabera.


 

Langileen iraultzaren eta emazteen askapenaren aldeko aldarri komunista Estatu Batuetan

Emakumeak guardia gorrian

Ezkontza bat Asia sobietarrean 1920ko hamarkadan (gibelean Marx eta Leninen erretratuak).

1917ko iraultza.
Ministro kapitalisten kontrako manifestazioa.

 

Embed from Getty Images

"ni jutges, ni fiscals, ni Borbons"

Liga Trotskista: "Garaipena trenbideetako langileentzat! Behera estatutuaren deuseztatzea!"




Baiona (Lapurdi)
SNCFko langileen greba (2018)

Liga Komunista Internazionaleko iraultzaileek honako adierazpen hau zabaldu dute SNCFko langileen greba sostengatzeko:

·         http://www.icl-fi.org/francais/suppl/cheminots.pdf



Baiona
2018ko martxoa

TR/Productos Tubulares, borroka da bide bakarra

Lenin: Botere sobietarra Ukrainan

Kiev iraultza sobietarraren garaian.
Langileen Sobiet-aren diputatuen milizia.

Lenin :

BOTERE SOBIETARRA UKRAINAN

 

“

Kontutan hartuz tsarismoak eta klase esplotatzaileek ukrainar kultura (hizkuntza, hezkuntza, eta abar) zapaldu zutela mendetan zehar, Errusiar Alderdi Komunistaren Komite Zentralak alderdiaren kide guziei behar bat bezala inposatzen die ukrainar hizkuntzaren eta kulturaren garapen askearentzat oztopo diren gauza guziak desagertzen laguntzea. Mendetako zapalkuntzaren erruz populazioaren parte atzeratuenen artean joera nazionalistak sortu direnez, Errusiako Alderdi Komunistaren kideak  zuhurtasunik handienaz ibiliko dira joera horiei dagokionez, eta, hitz adiskidetsuekin, joera hauei aurre egin beharko diete Ukrainako eta Errusiako langileek dituzten interes komunak azalduz. Ukrainar lurraldean bizi diren Errusiako Alderdi Komunistaren kideek jende langileak erakunde sobietar guzietan ukraineraz ikasteko eta beraien ama-hizkuntzan hitz egiteko eskubidea praktikan jarri beharko dute; bitarteko guziekin aurre egin behar diete ukrainera bigarren maila batean utzi nahi duten errusifikazio asmoei, eta hizkuntza hori herri langilearen hezkuntza komunistaren tresna bilakatu behar dute. Berehala neurriak hartu beharko dira erakunde sobietar guzietako enplegatu kopuru nahiko bat ukraineraz mintzatzen dakiena bermatzeko, eta etorkizunean enplegatu guziek ukraineraz mintzatzen jakiteko.

—Lenin: “Errusiako Alderdi Komunista boltxebikearen ebazpena Ukrainako botere sobietarraren inguruan” 

Alderdi Komunistaren Komite Zentrala; Izvestia-ren 8. alea.

1919ko abenduaren 2a.

Akal, obras completas-etik euskaratua.

Jo eta ke!

«

 Inperialismoaren-pean, borroka nazionala, altxamendu nazionala, banatze nazionala, erabat “egingarriak” dira eta praktikan gertatzen dira; eta are nabarmenagoak dira, izan ere, inperialismoak ez ditu kapitalismoaren garapena eta populazioaren joera demokratikoen hazkuntza frenatzen, aldiz, desira demokratikoen eta trust-en joera antidemokratikoaren arteko antagonismoa areagotzen ditu. »

—Lenin (1916): (‘Una caricatura del marxismo y el “economismo imperialista”; 1916 [1924])

 

“

La lucha nacional, la insurrección nacional,

la separación nacional son completamente
“realizables” y se manifiestan en la práctica bajo el

imperialismo, y son aun más pronunciadas pues el imperialismo

no frena el desarrollo del capitalismo y el crecimiento de las tendencias

democráticas entre las masas de la población, sino que,

por el contrario, acentúa el antagonismo entre sus aspiraciones

democráticas y la tendencia antidemocrática de los trusts.

—LENIN (‘Una caricatura del marxismo y el “economismo imperialista”; 1916 [1924])

Vídeo donde se ve donde empezó la violencia.@EnricMillo tendría que dar explicaciones. Pegar a gente inocente no es normal en democracia. pic.twitter.com/JksELt24RP

— Pere Forcada (@PereForcada) 27 de marzo de 2018

Lenin: Emakume langilearen nazioarteko eguna

N. Krupskaia boltxebikea

LENIN:

EMAKUME LANGILEAREN NAZIOARTEKO EGUNA

Pravda-n argitaratua 1920ko martxoaren 8an

K

apitalismoak berdintasun formala eta berdintasun ekonomiko eza —eta, beraz, soziala— konbinatzen ditu. Kapitalismoaren ezaugarri funtsezkoenetako bat da hori, eta berariaz ezkutatzen dute burgesiaren aldekoek, liberalek; demokrata burges-txikiek, ordea, ez dira hori ulertzera heltzen.
(…)

 

Baina kapitalismoa ezin da kontsekuentea izan ezta berdintasun formalarekiko (legearen aurreko berdintasuna, asearen eta gosetiaren arteko “berdintasuna”, jabearen eta desjabetuaren artekoa). Inkontsekuentzia horren adierazpen nabarienetako bat da emakumearen eta gizonaren arteko eskubide berdintasun eza. Ez da Estatu burgesik, ezta Estatu errepublikano eta demokratiko progresistena ere, eskubide berdintasun osoa eskaini duenik.

Errusiar Errepublika Sobietarrak, aldiz, berehala deuseztatu zituen salpuespenik gabe emakumearen eskubide berdintasun eza bermatzen zituzten aztarna legislatibo guztiak, eta istantean ziurtatu zion legearen aurreko berdintasun osoa.

Esan ohi da emakumearen egoera juridikoa dela hobekien islatzen duena maila kulturala. Aforismo hori egia biribil bat da. Eta ikuspuntu horretatik, proletalgoaren diktadurak bakarrik, Estatu sozialistak bakarrik, lortu zuen eta lortu du maila kulturalik gorena.

Emakume langilearen mugimenduari emandako bulkada berri, indartsu eta ezohikoa halabeharrez dago uztarturik, beraz, lehenbiziko Errepublika Sobietarraren sorrerarekin (eta bere finkatzearekin), eta honekin batera eta berarekin loturik, Internazional Komunistarekin.

Kapitalismoak zuzenean edo zeharka, guztiz edo partzialki, zapaltzen zuen jendeari buruz ari garenez, esan behar da erregimen sobietarrak eta soilik erregimen sobietarrak bermatzen duela demokrazia. Hau nabarmena da langileriari eta nekazari txiroei dagokionez. Nabarmena da emakumearen egoerari dagokionez.

Baina erregimen sobietarra klaseak abolitzearen aldeko azken borroka erabakigarria da, berdintasun ekonomiko eta sozialaren aldeko borroka bat da. Demokrazia, nahiz-eta kapitalismoak zapaltzen dituenen aldeko demokrazia izan, sexu zapaldua barne, ez da aski guretzat.

Emakume langileen mugimenduak planteatzen duen zeregin nagusia emakumearen berdintasun ekonomiko eta sozialaren aldeko borroka da, eta ez bakarrik berdintasun formalaren aldekoa. Funtsezkoena da emakumea lan sozial produktiboan txertatzea, “etxeko esklabotzatik” ateratzea,  sukaldearen eta haurren zaintzaren zama amaigabearen mendekotasun ergel eta umiliagarritik askatzea.

Borroka luze bat da, errotiko aldakuntza bat behar duena bai teknika sozialean bai ohituretan. Baina azkenean borroka horretan komunismoak erdietsiko du erabateko garaitza.

1920ko martxoaren 4a

Pravda, 1920ko martxoaren 8a

—Lenin

Gazteleratik euskaratua (Akal, obras completas)

Mosku; proletalgoaren diktaduraren aldeko pankarta.

"Lenin" (W. Szymborska)

Wang Yaping, Txinako kosmonauta

 

LENIN

Kaltetuak borrokara eraman zituelako,
garaipena betiereko egin zuelako,
datozen garaietarako
oinarri zurrunak altxa zituelako –
gizarte berriaren Adan hau
dagoen hilobia
ezagutzeke dauden planetetatik
etorriko diren loreekin apainduko dute.

—Wisława Szymborska: Lenin

Itzultzailea: Hedoi Etxarte

« ¡Por la independencia de Córcega! »

Aiacciu, 2018

    Korsikaren independentziaren alde  !

MACRONen PROBOKAZIO CHAUVINISTAK KORSIKARREN KONTRA

Errepublika proletario baten alde!

Europako Estatu Batu sozialisten alde!

 

Le BOLCHEVIK egunkariaren 223. alean agertutako artikuluaren itzulpena blog honek euskaratu du Liga Komunista Internazionalaren baimenik gabe. ( http://spartacist.org/ )

2018ko martxoa.          [ http://www.icl-fi.org/francais/lebol/223/corse.html ]

 

P

asa den irailean, honako hau idatzi genuen Macron-ek Eric Morvan delako morroi bat polizia nazionalaren buruzagi berria izateko izendatu zuenean: “Eric Morvan-en izendapena mehatxu anker bat da estatu frantsesetik independentzia erdiesteko borrokan dabiltzan herri korsikarraren, euskaldunaren eta katalanaren kontra; guk, borroka horrekin bat egiten dugu” (Le Bolchévik). Corti-ko suprefeta izendatua izan zen Morvan 1998ko apirilean, Erignac prefeta eraila izan eta bi hilabetera. Geroago Baionako suprefeta izan zen.

Morvan berehala jarri da lanean. “Urriaren 22ko FLNC”-k duela gutxi adierazi duenez: “La jeunesse de notre pays a connu en une année plus de rafles que jamais dans toutes les années de lutte moderne. Plus de 150 interpellations avec pour seul but de ficher un maximum de militants. Comment imaginer que cette répression puisse être gage de paix ?”

Macron probokazioz probokazio dabil, umiliazioz umiliazio. Nabarmentzekoa da otsailaren 6an Korsikara egin duen bidaia,  Aiacciu-n “Claude Erignac plaza” inauguratzeko, bere erailketaren 20. urtemugaren karietara. Macron irmoki azaldu da Yvan Colonna-ri amnistia ematearen kontra; gizon hau Erignac hiltzeaz  akusatu eta biziarteko kartzela-zigorreko epaia jaso zuen, inongo frogarik gabe. […] Berehala Yvan Colonna eta giltzapetutako gainontzeko militante korsikarrak askatzea eskatzen dugu, “Erignac komandoko” kideak barne!

Terrorismo indibiduala ildo marxistaren kontra doa, marxismoa langileriaren eta zapalduen mobilizazioan oinarritzen delako iraultza sozialista erdiesteko. Baina Erignac-en erailketa bezalako ekintzek, Estatu frantsesaren ordezkari ofizial bat den neurrian, ez dira langileriaren kontrako krimen gisa ulertuak izan behar, ezta Korsikako herri zapalduaren kontrakoak, eta beraz estatu horren jazarpena pairatzen dutenak defendatzen ditugu. (…)

2014ko Bastia-ko udal hauteskundeetatik 2017ko lurraldeko hauteskundeetara, korsikar nazionalistak —autonomistak izan edo independentistak izan— garaipenez garaipen dabiltza. Azkeneko abenduan  gehiengo osoa erdietsi dute. Korsikak duela 250 urtetik eusten du frantsesen asimilazioa. Pasquale Paoli-ren buruzagitzarekin Korsikako Estatu independente bat izan zen 1755etik 1769ra. Frantziak, armen bitartez, korsikarrak menderatu zituen 1769ko maiatzaren 8an. Nahiz-eta gezur chauvinistak oso hedaturik dauden, Korsikako nazioak ez du sekula bere kabuz hautatu Frantziaren asimilazioa: Korsika anexionatua izan zen. Korsikaren independentziaren alde! Errepublika proletario baten alde!

Korsikako nazionalistek eskatzen duten autonomiak ez du zerikusi handirik autodeterminazio-eskubidea gauzatzearekin, hots, independentzia-eskubidearekin, Korsikako nazioak Frantziatik bereizteko duen eskubidearekin. Beraiek soilik eskatzen dutena da errepublika frantsesaren barnean egokitutako estatus bat. Gaur egun Kataluniak pairatzen duen errepresioak erakusten du Generalitatearen eskumen autonomikoen izaera lilurakeri bat dela, ez baitu Estatu batek duen funtsezko ezaugarririk, lehenik-eta-behin, indar armaturik. Macron-ek, bere diskurtsoan, polizia indartu eta brigaden bertze hedatze bat burutzeko asmoa duela iragarri du, hots, aparatu errepresibo frantsesa sendotuko duela Korsikan. Pierre Poggioli nazionalistak nabarmendu duenez, Korsikak “Hexagonoarekin alderatuz, polizien, jendarmeen eta militarren ehuneko handiena du proportzionalki” (Nutizie Nustrale, otsailak 7). Asprettu-ko base aeronabala eta Sulinzara-ko aire basea itxi! Frantziako tropak eta poliziak, alde Korsikatik!

Berez, nazionalisten aldarrikapen nagusiak egingarriak dira, oso xumeak dira eta Korsikako nazioaren autodeterminaziotik urrun daude. Guk Colonna-ren eta preso politiko nazionalisten berehalako askatasuna eskatzen dugun bitartean, nazionalistek amnistia eskatzen dute, eta hau ezin bada, Korsikako Borgu-ko presondegian sartzea aldarrikatzen dute. (…)

Hizkuntza frantsesak Korsikan —eta baita Iparralden eta Ipar Katalunian—nagusitasuna eta pribilegioak ditu, eta hizkuntza ofizial bakar gisa agertzen da, eta Macronek hori berretsi du otsailaren 7an. Lenin (Trotsky-rekin batera Errusiako iraultza proletario arrakastatsu bakarra zuzendu zuenak duela ehun urte) beti egon zen hizkuntza ofizial bakarra —zapaltzaileen hizkuntza— bortxaz inposatzearen kontra.

Frantsesa da, Korsikan, zapaltzaileen hizkuntza. Pribilegiorik ez frantsesarentzat Korsikan, Ipar Euskal Herrian eta Ipar Katalunian! Guadalupeko kreolearekin bezala, eskandalu bat da korsikera hizkuntza “arrotz” bat izatea Korsikan bertan. Korsikera haurtzaindegitik unibertsitatera irakatsi behar da; etorkinak beraien ama-hizkuntzatik korsikerara trantsizioa egiteko programa elebidunak behar dira, doakoak eta kalitatezkoak! Hori gertatu ezean, Korsikako nazionalistek eskatzen duten koofizialtasuna defendatuko genuke, nahiz-eta horrek korsikeraren defentsarako neurri oso partziala izan. (…)

Guk, marxistok, ez dugu sekula nazio zapaldu bat eta Estatu zapaltzailea maila berean jartzen. Nazio zapaldu baten borroka zilegia eta justua da, horregatik behar du Korsikako nazioak bere existentzia ziurtatu. Zapalkuntza nazionalaren etsai amorratuak garenez “mugak irekitzeko” aldarrikapen erreakzionario eta utopikoaren kontra gaude. Israelgo Estatu sionistaren historiak garbi frogatzen duenez, gehiegizko eta neurririk gabeko immigrazio batek autodeterminazio-eskubidea zapuzten du. Frantziak “muga irekien” politika Kaledonia Berrian praktikan jarri zuenetik pasa dira zenbait hamarkada. Frantziak “populatze politika areagotu zuen 1960-1970eko hamarkadetan kanak herria minorizatzeko eta gogo independentisten aitzinean neurriak hartzeko” (Le Monde, 2017ko abenduaren 9a)

Proletalgoaren klase-independentziaren alde gaude, eta ez diogu inongo babes politikorik ematen korsikar nazionalistei definizioz perspektiba kapitalista bat dutelako. Gure xedea Korsikako errepublika proletario bat eraikitzea da, Europako Estatu Batu sozialistetan. Korsikaren, edo Kataluniako herriaren independentziaren aldeko borroka palanka handi bat izan daiteke Europar Batasunaren desegitea azkartzeko. Europar Batasuna tresna erreakzionario bat da Europako indar inperialisten zerbitzura dagoena —bereziki Alemania, baina baita Frantzia ere—, bere asmoa Europa osoko langileen explotazioa handitzea eta herrialde txiroenak (Grezia, esate beterako) eta estatu multinazionaletako herri txikiak bere menpe jartzea delarik. Arrazoi horregatik, Europar Batasuneko agintariek Kataluniako, Eskoziako, eta bistan da, korsikar nazioaren independentzia gorroto dute, eta hori horrela da nahiz-eta korsikar nazionalistak Bruselarekin eta baliorik ez duen bere “Hizkuntzen Gutunarekin” liluratu. Behera E.B.! Gora Europako Estatu Batu sozialistak!

Korsikarren, euskaldunen, katalanen, guadalupetarren, martinikarren  eta kanak herrikoen kontra burgesia frantsesak burutzen duen zapalkuntza nazionalak proletalgoaren batasuna ahultzen du, eta potentzia handi honen chauvinismoak langileria bere klase-etsaiari katez lotuta egotera zigortzen du. Gure borrokak Frantziako langileriak mobilizazioen bitartez Korsikako herriaren eskubide nazionalak defendatzea bilatzen du, eta aldi berean proletalgo frantsesa gaixotzen duen chauvinismoaren kontra gaude. Korsikako askapen nazionalaren aldeko borroka Frantziako eta gainontzeko Europako iraultza sozialistaren aldeko indar eragile izan daiteke. Horrek guztiak alderdi leninista-trotskisten alde borrokatzea eskatzen du, berriz altxatutako 4. Internazionalaren adar nazional disziplinatuetako kide direnak.

—LKI Liga Komunista Internazionalaren kide den Frantziako Liga Trotskistak (Ligue Trotskyste de France-k) 2018ko martxoan argitaratua.

http://www.icl-fi.org/francais/lebol/223/corse.html


Korsika

 

Gora martxoaren 8a!

“Emakume proletarioaren askapena ezin du antzekotasunik izan emakume burgesak bere klaseko gizonezkoaren aurka garatzen duenarekin; alderantziz, bere borroka bere klaseko ginonezkoarekin elkarturik doa kapitalisten klasearen aurka […] Bere borrokaren azken xedea ez da gizonekin libreki lehiatzea, baizik-eta proletalgoak botere politikoa konkistatzea. Emakume proletarioa soinez soin borrokatzen da bere klaseko gizonekin bat gizarte kapitalistaren aurka […]”
—Clara Zetkin (Gothako Biltzarra, 1896)

 

"La lucha de emancipación de la mujer proletaria no puede ser una lucha similar a la que desarrolla la mujer burguesa contra el hombre de su clase; por el contrario, la suya es una lucha que va unida a la del hombre de su clase contra la clase de los capitalistas [...] El objetivo final de su lucha no es la libre concurrencia con el hombre, sino la conquista del poder político por parte del proletariado. La mujer proletaria combate codo a codo con el hombre de su clase contra la sociedad capitalista [...] "
—Clara Zetkin (Congreso de Gotha 1896)

Lenin: "Bizi bedi Azerbaijango Errepublika Sobietar independentea!"

 

Lenin:

Azerbaijango gobernu sozialista sobietarrari bidalitako telegrama.

Baku

H

erriaren Komisarioen Kontseiluak pozez hartzen du Azerbaijango Errepublika independenteko herri langilearen askapena, eta ziur da bere gobernu sobietistaren buruzagitzarekin, Azerbaijango Errepublika independenteak, Errusiako Errepublika Sozialista Sobietar Federalarekin bat, inperialismoaren aurrean, hots, Ekialdeko herri zapalduen etsai amorratuaren aurrean, bere askatasuna eta independentzia defendatuko duela.

Bizi bedi Azerbaijango Errepublika Sobietar independentea!

Gora Azerbaijango langileak eta nekazariak!

Gora Azerbaijango eta Errusiako langileen eta nekazarien arteko aliantza!

—V. Ulianov (Lenin),

Herriaren Komisarioen Kontseiluaren presidentea.

1920ko maiatzaren 5ean idatzia.

Baku-ko Kommunist-en argitaratua

1920ko maiatzaren 9an.

Akal, 33. liburukia.

Txakurren jipoia

"Kapitalismopean poliziaren zeregin nagusia grebak zapuztu eta klase agintariaren politiken aurka zuzentzen diren beste era batzuetako protestak erreprimitzea da. Poliziak izan ditzakeen beste gizalegezko erabilgarritasunak, trafikoa zaindu eta anbulantziei deitzea adibidez, guztiz kasualitatezkoak dira bere funtsezko zeregina erreprimitzea delako. Banakako polizien joera pertsonalek ez dute aldatzen poliziaren oinarrizko izaera. Dena klase agintariaren esanetara egin behar da. Ondorioz, errepresio polizialaren bidez kapitalismoak giza eskubideak jabetza pribatuaren nahien menpe jartzen dituen erarik agerienetariko bat bilakatzen da.  Polizia-agenteek zenbaitetan beraien zeregin antisozialetan huts egiten badute —erabiltzen dituzten armen antzera— hori soilik gertatzen da herdoiltzeko aukera dutelako hasieratik hezituak  izan diren funtzio hiltzailea betetzeko ongi entrenatuak ez badaude."

—Farrell Dobbs, Teamster Rebellion (1972)

http://www.icl-fi.org/english/wv/1052/qotw.html

 

 

Connolly: "Langile mugimendua ez da sekula hain indartsua bakarrik dagoenean bezala"

«Langile mugimenduak, bertze mugimenduekin alderatuz, ez du parekorik. Hor datza bere

indarra. Ez da sekula hain indartsua bakarrik dagoenean bezala. Bertze mugimenduak analisiaren beldur dira, eta helburuak definitzeko ahalegin orori ihes egiten diote. Langile mugimenduak analisia maite du, eta behin-eta-berriz ari da bere printzipioak eta helburuak definitzen. (…) Ezin du ilusioekin bizi, ezta beraiekin segi aitzinera»

—James Connolly: Zein da gure programa? (Workers’ Republic, 1916ko urtarrilaren 22a)

Wolfe Tone

“Aristokraziak aurrera egiten duenean, herriak atzera egiten du; herriak aurrera egiten duenean, aristokraziak, atzean geratzeko beldurrez, gure artean sartzen da eta buruzagi ahalketiak edo laguntzaile traidoreak sustatzen ditu.”

—T. Wolfe Tone (James Connolly antologia 1896-1916)

Ermengol Gassiot askatu!

Kataluniako CGT-k informazio hau zabaldu du Ermengiol Gassiot-en atxiloketa dela-eta:

El Secretari General de la CGT de Catalunya, el company Ermengol Gassiot, ha estat detingut aquest migdia a la seu de la Fiscalia Superior de Catalunya i no passarà fins demà a disposició judicial.

L’Ermengol estava en situació de cerca i captura perquè no va presentar-se a declarar davant el jutge en el judici conegut com a #Som27imes, arran de l’ocupació del rectorat de la UAB que van fer estudiants i sindicalistes el 2013 contra el ‘Pla Bolonya’.

La detenció s’ha produït en el moment en que tres de les persones encausades —la Bàrbara, l’Edu i l’Ermengol— , presentaven un escrit a la Fiscalia en el qual un miler de persones de l’àmbit acadèmic donaven suport als encausats. Cap a les 13h l’Ermengol i la Bàrbara, sobre la qual també hi havia ordre de detenció, han estat conduits a la Comissaria de Mossos d’Esquadra de Les Corts. Des de l’interior de la Comissaria, el mateix Ermengol ha comunicat per telèfon que fins demà no passarien a disposició judicial, així que passaran la nit a Les Corts.

Des de la CGT de Catalunya volem denunciar l’escarni i càstig innecessari que representa aquesta mesura, ja que generalment només dormen a Comissaria les persones detingudes en cap de setmana o quan la jornada ja està finalitzant. HEM CONVOCAT UNA CONCENTRACIÓ PER AQUESTA TARDA. Estigueu atentes a les nostres xarxes per tal seguir les novetats que es vagin produïnt.

Ermengol Gassiot és professor d’arqueologia a la UAB i des de fa quatre anys Secretari General de la Confederació General del Treball (CGT) de Catalunya, tercer sindicat en afiliació a Catalunya. El procés en el qual es troba imputat consisteix en 27 acusacions penals contra 25 estudiants, un PAS (personal d’administració i serveis) i un professor, que és l’Ermengol. En el marc de les mobilitzacions contra el ‘Pla Bolonya’, es va ocupar durant un mes el Rectorat, també com a protesta contra l’aleshores equip de Govern de la UAB. La fiscalia demana penes d’entre onze i catorze anys de presó i multes de 9.500 euros per a 27 persones per participar en l’ocupació o donar-hi suport. La UAB també els reclama 14.000 euros per responsabilitat civil.

Dimarts 27 de febrer de 2018

Secretariat Permanent CGT Catalunya

http://www.cgtcatalunya.cat/spip.php?article12769#.WpWmeP5y7IU

James Connolly: Inperioaren laudorioa (1915)

 

 

INPERIOAREN LAUDORIOA

James Connolly

 Workers’ Republic egunkarian idatzia (1915eko urriaren 9an)

 

I

nperioa laudatzeko hitz gutxi batzuk erran nahi ditugu. Ez, ez dadila irakurlea harritu edo ikaratu, baina ez pentsa soilik sarkastikoak izan nahi dugunik. Ez gaude gure printzipioak abandonatzen ari, ez gaude gure akatsak ahazten ari, ezta gure eskubideen aldeko borroka alde batera uzten ari esperantzarik ez dugulako, ezta esklaboaren azken eskubidea praktikan jartzen ari —bere nagusiari harpa jotzea, alegia.

Ez, ez dugu Inperioa maite. Biziki gorroto dugu, baina, aldiz, miresten dugu. Zergatik ez genuke miretsi behar?!

Kontutan har dezagun, behar den bezala, Inperioak lortzen duen guztia gaur egun, eta orduantxe ikusiko duzu miresmen hori ukatzeko gai zaren.

Une honetan Inperio honek zazpi itsasoetatik barreiaturik dauzka menpeko lurraldeak. Non-nahi  zapaltzen ditu arrazak eta nazioak, eta bere esklabo gisa erabili ditzake, eta lurralde hauek aristokrata agintarien errenta eta interesen iturri bezala erabili ditzake; autogobernatzen diren entitate ekonomikoen bitartez herri hauen garapena oztopatu dezake, edo produktu ingelesen beharra duten menpeko bezero izatera behartu; britainiar kapitalismoari konpetentzia egiten ahal dion, edo britainiar kapitalismoaren aitzinean bere independentzia babesten ahal duen edozein arraza edo nazio itoarazi dezake.

Asmo horrekin itzaltzen du Indiako antzinako kultura, eta seaskan hiltzen du Egiptok lortu berri duen libertatea, Hegoafrikako errepublikak itotzen ditu milaka emakume eta haurrek isuritako odol putzuetan; errusiar despotismoren eskutan jartzen ditu Pertsiako nazionalista zintzoak; Txina zatitzea onartu du, eta Irlandarekin gauza bera egitea da bere asmoa.

Iparraldean, hegoaldean, ekialdean eta mendebaldean, herri hauen lepoaren gainean bere oina jarri du, eta lapurtu eta erail ditu, iseka egin die eta azpiratu ditu. Zibilizazio goren baten izenean jatorrizko herrien jenioaren garapena zapaldu du, eta, garapen kapitalista gorenaren izenean, giza-arrazaren seiren baten bertako industria suntsitu du.

Askatasunaren izenean abertzaleak urkatzen eta kartzelatzen ditu, eta, Jaungoikoari dei egiten dion bitartean militarismoak sortzen dion lazturaren berri izan dezan, bere ezpataren itzala zuzentzen du milioika lagunen eta beraien askatasun-esperantzen aurka.

Nahiz-eta hori guztia gertatu, nahiz-eta egunero Lurreko haizeak morroi izatera behartutakoen madarikazioekin kargaturik datozen, nahiz-eta milioika lagunek inperioaren banderaren aurka irainak jaurti, Inperioaren bandera arrakastatsua zutik dirau bere menpeko lurralde bakoitzean, nahiz-eta bere soldaduak atzera jotzen duten izuturik eta etsiturik turkiarren eta alemaniarren lubakien aitzinean.

Britainiar Inperioak ez du sekula bere indar propioekin gerrarik egin Europako etsai txuri baten aurka, ez du sekula ausardiarik izan bere tamainako baten kontra borrokatzeko laguntzarik gabe, eta, hala ere, beti lortu du non-nahi, Irlandatik Indiara eta Indiatik Afrikara, bere menpekoek Inperioaren zorian fedea izatea, bere sorginkeriaren eraginpean daudelako, eta horregatik, Inperioak jipoi bat jaso eta belauniko erortzen denean, zinez uste dute berriro zutituko dela, era batean edo bertzean. Deabruaren seme-alabek aitaren zorte bera dute!

Uste hori gabe, esklaboek nagusiak bere nagusitasuna mantendu behar duela sinestuko ez balute, matxinaden eta iraultzen sugarrek argituko lukete Britainiar Inperioa oraintxe bertan.

Langile mugimenduan, aspaldi ikasi genuen langilea dela kapitalistaren boterean konbentzituta dagoena, langilea dela “indartsuek beti irabazten dutela” uste duena, benetan bera dela langileria menpeko mantentzen duena, grebak zapuztu eta sindikatuak suntsitzen dituena. Langile mugimendua beti arazo horren aitzinean dago, desesperazio sentimendu hori nola deuseztatu daitekeen ikasi behar du, eta desesperazioa sarritan nagusitzen den bihotz horretan konfiantza sortu.

Langileak bere patroiaren botere ahalguztidunean fedea galtzen hasten den une berean gure klasearen emantzipazioaren bidea zabaltzen da.

Klase menderatzailea kontziente da horretaz, eta horregatik bere agente guztien energia langileen pentsamendua narkotizatzeari, nahasteari eta pozoitzeari bideratuta dago —deskonfiantza eta beldurra sortu nahi dute langileen artean.

Britainiar Inperioaren klase menderatzailea horren jakitun ere bada, eta, ondorioz, dauzkan aukera guztiak aprobetxatzen ditu azpiratutako arrazen artean Ingalaterraren zoriari, Ingalaterraren indarrari, Ingalaterraren ahalguztiduntasunari buruzko usteak hedatzeko. Britainiar Inperioak abantaila gehiago erdiesten du uste horrekin hamar armadarekin baino; uste hori deuseztatzen eta desegiten denean, nazionalitateen altxamendu bat gertatuko da, beraien suspertzea Inperio dekadenteen hondoratzea izanen delarik.

Ez genuke, orduan, arriskuaren aitzinean oraindik bere esklaboen gogoa liluratzeko eta txunditzeko, eta azpiratze fisiko eta mentala mantentzeko gai den Inperio hori miretsi behar?

—James CONNOLLY

Itzulpena: James Connolly, antología (1896-1916) liburutik eta marxists.org-etik

ICA ( irlanderaz: Arm Cathartha na hÉireann).
ICA / Irlandako Armada Hiritarra milizia sindikal bat izan zen,
1916ko altxamenduan britainiar inperialismoari aurre egin zion.

Maravillas Lamberto Ioldi, ahaztezina

Maravillas Lamberto Ioldiren omenez

Katalunia: erasoaldi neofrankista (3)

Katalunia: erasoaldi neofrankista

ASKAPEN NAZIONALAREN ALDEKO

BORROKA IMPASSE EGOERAN

Kataluniar errepublika proletarioaren alde!

Alderdi leninista-trotskistak forjatu!

( 3. zatia )

2018ko urtarrila

Liga Komunista Internazionalaren artikulua:

http://www.spartacist.org/espanol/leaflets/2018-catalunya.html

Itzulpen ez ofiziala, trotskistak.blogspoten ardura

[…]

SOSTENGURIK EZ KATALUNIAKO BURGESIARI!

Gure programa iraultzaileak langile mugimenduaren independentzia politikoan datza. Baiezko botoari babesa eman genion urriaren 1eko erreferendumean —Kataluniako independentziaren alde dugun ildoan oinarriturik—, baina egin berri diren hauteskundeetan lehiatu diren alderdiei ez diegu babesik eman. PSOE eta PSC alderdi proletario-burgesak dira, hau da, langilerian dute oinarria, baina beraien programa eta buruzagitza burgesiaren aldeko ildo bat du; beraien chauvinismo antikatalanak bat egiten du neofrankisten bi barietateekin, eta 155. artikulua aplikatzeko garaian bat datoz. Sozialdemokraten aldeko botoa eskatzea langileriari eta Kataluniako herria askatzeko borrokari traizio egitea izango litzateke. Bestalde, egiazko marxistok, gure printzipioei jarraituz, ez diegu sekula babes politikorik ematen proletalgoari arrotz zaien indarrei. Puigdemonten PDeCAT alderdi eskuindarra eta Junquerasen Esquerra Republicana bezalako partiduak burgesak dira, klase-etsaiarenak, alegia. CUP ere (Candidatura d’Unitat Popular) organizazio burges bat da eta bere anai-arreba nagusien atzetik doa, eta kapitalismoa mantentzeko konpromezua du (nahiz-eta “antikapitalista” goitizen faltsua eduki).

Catalunya En Comú-Podem-eko populista burgesek (Podemos-en kide katalanak koalizio horren partaide direlarik) demokraziaren aldeko erretorika duten chauvinista gaztelau hutsak dira: Podemos-ek, duela gutxi, independentziaren aldeko erreferenduma eta 155. artikuluaren aplikazioa maila berean jarri ditu, biak —beraien ustez—  antidemokratikoak direlako; era berean, aldebakarreko independentzia aldarrikapen oro salatzen dabiltza, “zilegitasunik” ez omen duelako.

Espartakistok, indar horien guztien aurka, herriaren tribunoa diren alderdi  leninista-trotskistak forjatzearen aldeko borrokan gabiltza, langileriaren barnean esplotatzaile ororen aurrean behar den etsaitasuna sustatzeko asmoz eta, era berean, langileriak, zapaldu ororen buruzagitza lortuz, bere eginkizun historikoaren kontzientzia har dezan.

SASITROTSKISTEK LERRO KLASISTA GURUTZATZEN DUTE

Bere burua trotskistatzat duen Izquierda Revolucionaria-k (I.R.) —Britainia Handian egoitza duen C.W.I.-ren kide den organizazioak— hauteskundeetan “PP, Ciudadanos eta PSC-PSOE garaitzeko” deia egin du, hau da, gainontzeko edozein indar (kapitalistari) bozka emateko deia (izquierdarevolucionaria.net, azaroaren 30a). I.R.-k oso erraz gurutzetzen du lerro klasista; baina bere chauvinismoa atzean uztea gehiago kostatzen zaio. Duela hilabete batzuk, Katalunia eta Euskal Herriaren independentziaren aldeko borroka “sozialismoaren” aurkakotzat jotzen zuen, eta Podemos-en zerbitzu bikainei esker “sozialismora” helduko ginatekeela zioen (ikusi “¡Por lucha de clases contra la prisión española de los pueblos!”, 2017ko apirila). Azkeneko unean, I.R.-k, Kataluniako herriak kalean egin duen presioaren eraginez, iragan den urriaren 1eko erreferendumaren bezperan —literalki— baiezko botoaren aldeko deia egin zuen, baina uste sendorik gabe.

I.R.-ren programa maximoa “erepublika sozialista federal” espainol baten aldeko aldarrikapenean adierazten da, eta, a priori, bertan mantendu nahiko lituzke giltzapeturik katalanak, euskaldunak eta galiziarrak; horrez gain, chauvinista burgesen esku etorriko omen da beraien ustezko “errepublika sozialista”: I.R.-k oraindik “78ko erregimenaren aurka borrokatzen duen ezkerraren fronte bateratu” bat sustatzen du, bertan Podem sartzen dutelarik; Frantzian, Jean-Luc Mélenchon-en alderdi antikatalanaren barnean daude sakonki sarturik.

        
         Era berean, hor da —oin bakoitza alde banatan duelarik, eta printzipio marxistei muzin eginez— CRT (Corriente Revolucionaria de Trabajadores y Trabajadoras), Argentinan egoitza nagusia duen Fracción Trotskista-Cuarta Internacional erakundearen adarra. CRT-k abstentzioaren aldeko deia egin zuen urriko erreferendumean, honako hau argituz: “ez gara independentistak, eta ez dugu Junts pel Sí-k eta CUP-ek proposatzen duten errepublikaren aldeko proiektua eta prozesu konstituziogilea babesten” (laizquierdadiario.es, 2017ko iraila). Baina horrek, CUP-en izaera burgesa barne, ez zien eragotzi hiru hilabete beranduago… CUPen aldeko botoa eskatzea! (laizquierdadiario.es, 2017ko abendua). 

CUP-en “errepublikaren eta prozesu konstituziogilearen aldeko proiektu” kapitalistari, zera erantzuten dio CRT-k: “errepublikaren aldeko borroka ezin da banatu arlo sozialaren aldeko borrokatik, hau da, zein klasek duen botere politikoa. Horregatik benetan librea eta subiranoa den prozesu konstituziogile baten alde borrokatzen gara” (idem). Zozoak beleari «ipurbeltz!»: biltzar konstituziogilearen aldeko eslogana gobernu kapitalista baten alde deitzea da. Langileriak ez du botere politikoa eskuratuko demokrazia burgesaren instituzioen bitartez, baizik-eta alderdi proletario iraultzaile batek zuzendutako iraultza sozialistari esker; iraultza horrek estatu kapitalistaren aparatu osoa suntsituko du, eta halaber, aberatsen mesederako egindako demokraziaren instituzioak, sobiet proletarioek bere lekua hartzen dutelarik. Xede horrekin lan egiten dugu zinezko trotskistok.

—LIGA KOMUNISTA INTERNAZIONALA . Mexikoko Talde Trotskista

Pablo Hasél (eta bertzeak) maccarthisten jomugan